از سرکوبگران ایده اجتناب کنید

سرکوبگران ایده در گروه

دوست دارید در نشست بعدی خلاقیت، با ایده های شما به چه صورت برخورد شود؟ مورد خرابکاری یا تمسخر قرار گیرند، یا به سادگی نادیده گرفته شوند؟ سرکوبگران ایده در یک چیز مشترکند: همواره کار می کنند!

هرچیزی از سلاح بیهوش کننده کلامی تا تکان های گزنده گوشه دهان شخص، قادر به لگدمال کردن اولین جوانه کوچک ایده است. متاسفانه، در بسیاری گروه ها، عبارت های آشنای قدیمی مثل «این جواب نمی دهد » و «مشتری هیچوقت آن را قبول نمی کند » هنوز هم بخشی از فرهنگ این نشست هاست. بررسی ها نشان داده اند اعضای جلسه نزدیک به 70 درصد وقتشان را صرف تضعیف پیشنهادهای همکارانشان می کنند.

سرکوبگران ایده در ذهن خودتان

اغلب، جمله های تضعیف کننده همکاران نسبت به صدای ضعیف درون ذهن خودمان مثل نجوای «ولش کن، جواب ندارد! »، خسارت کمتری می زنند. سرکوبگران درون خودمان به خصوص مرگبارند، چرا که اکثر اوقات نسبت به آنها هشیار نیستیم. آنها حاصل انتظارات اغراق آمیزی هستند که ما از خودمان داریم، یا حاصل این اعتقادند که از همان اول باید ایده هایی عالی بدهیم-استراتژی که قریب به یقین محکوم به شکست است.

سه راه حل موثر در مقابل عبارت های تضعیف کننده

1- جملات تضعیف کننده را تبدیل به بازخوردهای سازنده کنید

ایده ها تقریباً هیچگاه کامل و بی نقص خلق نمی شوند. به آنها فرصت دهید تا با ارائه  این قانون در گروه، رشد کنند: اگر نمی توانید از اظهارنظر انتقادی در مرحله ایده ها اجتناب کنید، ابتدا دو جنبه از ایده را که فکرمی کنید مناسبند، ذکر کنید. سپس، در صورتی که مورد انتقاد قرار گرفت، قابل قبولتر است و شاید حتی منجربه بهبود ایده اولیه گردد.

2- جملات سرکوبگر را در مسیرشان متوقف کنید

اگر ترس از انتقاد، بازدارنده اعضای گروه از دادن ایده های حقیقتا بکر است، ترفند کوچکی که در ادامه میآید می تواند به حل این مشکل کمک کند: ایده های متعلق به خودتان را با کلمات «احمقانه ترین چیزی که می توانم درباره  آن فکر کنم، این است که … » یا «می دانم به نظر احمقانه می آید، ولی شاید فکر کردن درباره …ارزشش را داشته باشد ». با این شیوه، انتقادهایی که به شما می شود را از همان ابتدا سرجای خود می نشانید.

کارگاه ایده پردازی و خلاقیت

 3- سرکوبگران ایده؟ مضحک است!

سرکوبگران ایده همین که بدین صورت شناخته شوند، تمام نیروی مهلک خود را در جلسات از دست خواهند داد. اگر همه آنها را بشناسند، می توانند حتی گروه را به خنده اندازند. برای کل گروه وقت کافی بگذارید و هر تعداد از سرکوبگران را می توانید، به خاطر آورید. تمام مواردی که خود یا دیگران در گروه استفاده کرده اید را در آنها بگنجانید. یادداشتی از آنها تهیه کنید و جایی بگذارید که هر کس بتواند آنها را تا انتهای جلسه ببیند. وقتی ببینید این کارها چقدر کارساز هستند، متعجب خواهید شد.

واکنش برتر در مقابل عبارت های سرکوبگر

1-  چیزی از آن در نمی آید.

بله در نمی آید، البته اگر این ایده را کنار بزنید.

2- بگذارید فقط فکر کنیم، ببینیم چه می شود.

چی، صبر کنیم تا همه از ما جلو بزنند؟

3- جواب نمی دهد!

ولی اید ه ای عالی است.

4- ما کارها را طور دیگری انجام می دهیم!

پس، هیچ تغییری ایجاد نمی شود.

5- این ایده ارسال تبلیغات انبوه، جواب نمی دهد!

اگر جواب داد چه …؟

6- این مزخرفه!

پس چی، اگه اینطوره؟

7- بعداً به ایده شما برمی گردیم.

بسیار خوب. کِی؟

8- مشتری هرگز آن را قبول نمی کند!

یک فرصت به او بدهید!

9- چه چیز این ایده خیلی مبتکرانه است؟

این حقیقت که هچکس قبلا درباره آن فکر نکرده است.

10- هر کس دیگری هم می تواند آن را مطرح کند.

دقیقاً.

برای تجسم بخشیدن به ایده های خود اتود بزنید

اگر واقعا می خواهید ایده شما در ذهن بقیه ریشه بدواند، باید آن را به تجسم درآورید. غالبا یک اتود چندخطی برای زنده کردن یک ایده، تنها به اندازه یک نوشته شتابزده وقت می گیرد. درباره

آن فکر کنید، ایده های شما اغلب تصورات ذهنی هستند که فقط خودتان می توانید ببینید. اتود، آن ایده را از ذهن و فکر شما آزاد می کند و بنابراین شانس شما را در سرِ ذوق آوردن دیگران بالا می برد.

سه دلیل به نفع اتود زدن اتودها وسایل اساسی برای ارتباطات هستند که سایر افراد تیم را قادر می کنند ببینند و بنابراین تصاویر ذهنی شما را درک کنند. اتودها پیوندهای تصاویر ذهنی را تقویت می کنند و بنابراین ایده های جدید را به شیوه ای تفریحی آغاز می کنند. اتودها گروه ها را قادر به پروراندن ایده های خام در مراحل تدریجی می کنند و بنابراین از اینکه ایده های خوب برای همیشه نابود شوند، جلوگیری می نمایند. تمام ایده های خوب در یک قوطی کبریت جا نمی شوند تجربه زیر نشان می دهد که اتودهای مهم چگونه می توانند باشند: چندتا از آگهی های قابل توجه را بگیرید و مفهوم آنها را در یک جمل هی موجز جمع بندی کنید. ایده ها را به کسی که آن آگهی ها را نمی شناسد توضیح دهید و صبر کنید ببینید آیا آن آگهی ها در ذهن آن شخص جرقه ای می زند. یا نه. بعد از چند بار که امتحان کردید، می بینید حتی آگهی های عالی هم وقتی در جمله ی موجزی جمع بندی می شوند، همواره موفق نیستند. و این دقیقاً همان چیزی است که در جلسات برای این ایده ها اتفاق می افتد. کلمات اغلب کافی نیستند؛ اتودی می خواهد تا آن تجربه «آها! » را ایجاد کند.

مدرسه کسب و کار ایده