نگاهی کوتاه بر سیر نقاشی

نقاشي روايت روح بشر است. -بشري پيچيده سرشت و اميدوار – از آن هنگامي كه اجداد ما به عنوان نخستين طراحان برغارها نقش مي­زدند، آگاهانه روح را با سرشت خداباورش به احاطه موجودات پيرامونشان پيوند زدند. با آفرينش نقوش و لكه هاي موزون و نمادين، افراد و اطراف را تسخير كردند و در این راستا هنر تصویری را آغاز نمودند. سیر تکاملی را که با فلسفه و فرهنگ و تمدن پيشروست به پيش راندند. اين تجلي روح كه وابسته به يكي از بنيادي­ترين نهادهاي وجود يعني علاقه و ذوق است با نوآوري و بازآفريني غنابخش زندگي جوامع و دوران­ها شد.

در ادواري كه سلطه حكومت­داران در جوامع شرق و غرب، در مواجهه با قشر فرهنگ و هنر همراه با احترام و آزادي بود، اعتلا، پيشرفت و حيرت­ انگيزي آفريده­ هاي هنري و ادبي اجتناب­ ناپذير و پذيرنده بود. اما اين شرايط مطلوب مقطعي و حساس بود، زيرا اجبار – خودخواهي ها – ترس و سرپيچي از موازين حكومتي و قراردادهاي اجتماعي كه منجربه نافرماني مدني مي­شد، سلاطين و دولتمردان سياسي و مذهبي را برآن مي­داشت تا از تاثيرات ناب و روايي هنرمندان درجهت منافع خود سود ببرند و آنان ­را در پيشبرد اهداف خود تشكل بخشند. بر سر اين دوراهي دو مسير بيشتر ممكن نبود اولي آزادي و اختيار كه با نبود امكانات و رفاه، سختي فراينده داشت و ديگري اسارت و فرمانبري كه گذران زندگي را درسايه پاداش ها سهل و ممتنع مي­كرد.

در اين تناقض و نابرابري كه ايام جبر و كشمكش آن بيش از روزهاي روشنگري و بيانگري­ست روح پوينده و سركش هنرمند نه تنها هرگز فروكش نكرده، بلكه هوشمندي و جسارتش را پرورانده است. او مبدل به يك قهرمان يا راهبر و گزارشگر دقيق و قابل اطمينان شده است و گاهي مرجعي وفادار براي انسان­ شناسي و جامعه شناسي مستند و باورپذير مي­شود.

بيان انگارها و تابش روح هستي درقالب هنر و نقاشي طبعي جادويي و مقدس دارد. به كشف راز جهان و دستيابي به هدف خلقت بشارت مي­دهد، اميدوار مي­سازد و متجلي آرمان­ها مي­شود.

با توجه به پویایی و سیر تحول زمان – گذر از انقلاب­هاي فرهنگي و سياسي و عصر آفرينش ماشين و صنعت – هنرمند معاصر پس از گذر از دوره­ اي متلاطم كه بستر و خاستگاه هنر موثر امروزين بود متجدد شد. وي با الهام از ارزش­های جامعه، اكتشافات علم، ظهور روانكاوي، انعكاس جنگهاي ويرانگر و نشانه­ های نوظهور زندگی، تلقي و اجراي خويش را به انتزاع مي­كشاند و راز گمگشته هستي را با زبان رمزآلودش بيان می­کند.

کارگاه نقاشی

دراين عرصه پهناور متحرك و پرتنش كه ميرايي و جاودانگي دو مشخصه اصلي آن است – در اين گهواره خوش رنگ و لعاب و فريبنده گيتي كه ماندگاري و تامين در سوي خدمت و پيشرفت به جهانيان برايش آرمانگراست – گاهي تكه اي به­ جامانده از قديم يا يك پرده نقاشي رنگ باخته كه آميخته و متاثر از تكه­اي شعر يا موسيقي مي­تواند باشد – در چشم­ انداز بيننده و نگرش مخاطبين دوره خود و آيندگانش چنان توانمند و راهبر مي­شود كه اركان وابسته به فرهنگ و سليقه افراد را بازسازي مي­كند. رويكردها و نغمه­ هاي نو ظهور هستي بخش و جذابيت و گويايي جنبش­هاي خودجوش – كه احترام به پيشينيان و تجددخواهي از ارزش هاي آن است – امواج خود را باز زايش و متكثر به انواع تجلي­هاي منحصر به فرد کرده و دوره هاي پس ازخود را اغنا مي­كنند.

نقاشي در هرمقوله و منزل -چه در برخورد با هیجانات عاطفي و چه با انتظار از موازين عقلاني گستره اي بي­انتها و پرغليان دارد -فرازها و نشیب ها چه در زبان تمثيل و استعاره و چه در انعكاس آيينه وار و طبيعت جويي -در انتظام و هماهنگي­ هاي چشم نواز و نتيجه بخش، ذوق و تفسير اين روند را اعتلا مي­ بخشند.

درپرده پندار هنرمند نهفته است بسی راز نهان

کشف هر راز نمادی است از این جام جهان