آنچه دیگران درباره ما می گویند
دکتر سمیع آذر
استاد دانشگاه، نویسنده و پژوهشگر تاریخ هنر
نقطه امید آموزش هنر در آموزشگاههای خصوصی قرار دارد سیستم آموزش هنر در ایران روزآمد نیست. به نظر می‌رسد که امروزه جنبه‌های کارگاهی هنر معاصر تقلیل پیدا کرده و جنبه نظری آن عمیق‌تر شده است. بنابراین فکر میکنم که مشکل آموزش ما بیشتر روزآمدی است و عدم همراهی با دیدگاه‌های نوین هنری تا تجهیز کارگاه‌ها و مدل آموزش کارگاهی. این رویکردی است که حدود هفتادسال پیش، زمانی که آموزش هنر به میزان زیادی در استودیوها و آتليه‌ها به وقوع می‌پیوست، خیلی مطرح بود و طبیعتا در آن زمان تجهیز کارگاه و متدهای آموزشی کارگاهی نقش اول را در برنامه شیوه‌های تدریس هنری ایفا می‌کرد. ولی امروزه با گسترش جنبه مفهومی هنر و تکثر روشهای بیان هنری، جنبه کارگاهی آموزش کمتر و درعوض جنبه اندیشمندانه و نظری آن وسیع‌تر شده است. از این رو، امروز مشکل آموزش را باید در ضعف‌ها و نارسایی‌های تئوریک و در عین حال عدم روزآمد بودن آن جستجو کرد. به عنوان شروع کار و برای پیدا کردن مشکلات می توان به نقد و بررسی سیستم آموزشی مرکزیت‌گرا پرداخت. من به هیچ وجه به روش آموزش مرکزیت‌گرا در مورد هنر امیدی ندارم.
اما در این میان فعالیت آموزشگاههای تخصصی و آزاد در کنار آموزش رسمی کشور از منظر کاستی های مذکور قابل بررسی هستند. من فکر میکنم در حال حاضر تنها نقطه امید، همین آموزشگاههای خصوصی هستند که هریک روشها و برنامه‌های آموزشی خاص خودشان را دارند و در عین حال تنها به خاطر ارائه مدرک هنرجویان را جذب نمی‌کنند. عمیقاً معتقدم برای تغییر روند کنونی در کشور نیاز است که تعاملی در میان سیستم آموزش مدرک‌گرا و آموزشگاههای تخصصی ایجاد کرد. البته طبیعی است سیستم آموزش مرکزیت‌گرا، تمایلی ندارد که از آموزشگاههای خصوصی بازدید کند و از روشها و محتوای آموزش هنر در آنجا آگاه شود و بعد دستاوردهای آن را به دانشگاه‌های هنری تسری دهد.
در این زمینه تنها برخی معلمان خاص ممکن است با آگاهی از برنامه‌های آموزشی آموزشگاههای خصوصی و تحت تاثیر موفقیت و ثمربخشی آنها در کلاس‌هایشان شرکت کنند و بعد دریافت‌های جدید خود از این محیط را در آموزش رسمی دانشگاهی خود ارائه دهند. البته این بدان معنا نخواهد بود که سیستم آموزش رسمی کشور از طریق آموزشگاه های خصوصی پندها و دستاوردهایی را کسب مي‌کند؛ زيرا تا اين نگاه مركزيت‌گرا به فكر تغيير نيفتد، همچنان رويه موجود با همه کاستی هایش تكرار مي‌شود.
منوچهر مستوفی
پیشکسوت تبلیغات
تازگی ها چراغ هایی هرچند هنوز کم سو، ولی امیدوار کننده برای روشن کردن کوره راه هایی که بازار ایران در آن گم شده بود و جان می کند، روشن شده است و گویا نیازی که سالهاست پیکر کم جان بازار ما را به سوی خودباختگی و خودنابودی کشانده است، این روزها با پشتکار و پیگیری و پویایی، می رود که برآورده شود.
شنیده ام جوانهایی که با گذری سخت از سیاه راه های بازارهای آشفته و در خود پیچیده، دردها را دریافته بودند، به جستجوی درمان پرداختند و برآن شدند تا مدرسه هایی بسازند و چراغی روشن کنند. و چه خوب که “ایده” هم چراغ تازه اش را روشن کرده و به چراغ داران و راه گشایان گستره بازار پیوسته است. پیدایش هر پدیده، پشتکار و پی گیری و پویایی می خواهد.
آموختن، که راهی دوسویه و هر دو سر سود است، چهره گذشته را باز می نگرد و ساختارهای آن را برای ما آشکار می کند؛ و پرورش، ما را به دست اندازهای پیش رو می اندازد، به نوآوری و نوپایی وا می دارد تا برای دگرگونی های پیش رو ابزار درست را بیابیم و بسازیم. نه تنها آموزش، که پرورش پرشتاب کاربردی پیش گام برداران نوخیز پهنه بازارگری هم تراز با ارج نهادن بر راستگرائی دادوستد پاک و سودمند همچنین پیام گری هوشمندانه و پایدار راهیست که باید در پیش گرفته شود. امیدوارم این مدرسه نوپا از چرخه روزمره گی به دور ماند و پویشگاه ایده های تازه ای شود که داد و ستد پاک و درست و سودمندانه را برای هر دو سوی بازار، چه دهنده و چه گیرنده، در همه جا بگستراند. باشد که با پندار هوشمندانه و نوپویی فرزندانمان درهای تازه ای به سوی آینده باز شود.
پرویز حیدرزاده
هنرمند نقاش
رشد مدرسه ایده در این سال ها بسیار چشمگیر بوده و هست که نشان از طرح و ایده های نوین مدیریت شایسته آن منطبق بر شرایط معاصر دارد. ایده، مرکز آموزشی درخشانی است در عرصه هنر و تبلیغات امروز ایران.
کامران کاتوزیان
پیشکسوت صنعت تبلیغات ایران
صنعت تبلیغات در کشور، نیازمند دانش بیشتر، تخصص، خلاقیت، کارآمدی و هنرمندی است. از اینکه شما و همکاران عزیزتان بی وقفه در تلاش هستید تا امکان آموزش تخصص های گوناگون در هنرهای تجسمی و بازارسازی و تبلیغات را برای جوانان هنرمند، فراهم آورید به راستی موجب تقدیر و سپاس است.
امیدوارم در آینده ای نه چندان دور شاهد رشد و شکوفائی صنعت تبلیغات در ایران باشیم.
پرویز کلانتری
نقاش و تصویرگر
بخش خصوصی این توانایی را دارد که به نیاز هنرجویان پاسخ دهد و این نیاز را برطرف کند. از این رو بخش خصوصی قابلیت بیشتری برای تغییر دارد تا خودش را به روز کند. اما دانشگاه ها به دلیل وجود چارچوب های مشخص و خشک امکان تغییر سرفصل های درسی شان بسیار ضعیف است.
کامبیز درم بخش
طراح، کاریکاتوریست، گرافیست
ایده خوبی بود که ایده واقعیت پیدا کرد. امیدوترم جوانان ما بیشتر با ایده های شما ارتباط برقرار کنند.
سیما مشتاقی
هنرمند
“شاید من بسیار ایده گرا هستم ! هم مشوق آموزشگاه ایده هستم و هم میخواهم که بهترین کاری را که از عهده ام بر میآید انجام دهم. به دلیل اینکه در این چند سال در ایران و در کنار آموزشگاه ایده و آموزشگاههای دیگر نبوده ام ممکن است حلقه های زنجیر بسیاری را نداشته باشم که البته این بسیار طبیعی است. مسلما راه اندازی آموزشگاههای تکمیلی علمی و هنری، یکی از بالاترین خدماتی بود که در جهت تکمیل تحصیلات دانشگاهی در طی این دهه آخر انجام شد. ارتباط دادن هنر گرافیک و علوم ارتباطات و بازاریابی و ایجاد محیطی پویا و منسجم، یکی از مهمترین کارهایی بوده که آموزشگاه ایده انجام داده است. بهره گیری از اساتید مجرب در رشته های مختلف در تربیت نسل جدید بسیار موثر بوده است،به نحوی که اکنون با خیل عظیمی از گروههای تحصیلکرده و کاری روبرو هستیم. امید است که با مدیریت بسیار دلسوزانه و مدبرانه آقای آرش سلطانعلی و همراهی همکاران و اساتید حرفه ای و با سابقه، برنامه های تحصیلی بسیار موفق و همچنین فارغ التحصیلان حرفه ای بیشتری را شاهد باشیم. آنچه که در اینجا بسیار اهمیت دارد، کنترل همه جانبه اخلاق حرفه ای، اجتماعی و شخصی است که مطمئن هستم در صدر دروس نیز قرار دارد.
با آرزوی موفقیت برای آموزشگاه ایده سیما مشتاقی تابستان 1392″
سرژ آواکیان
طراح گرافیک
خلاقيت امروزه حلقه مفقوده آموزش هنر در دانشگاه های كشور است. به عنوان يك استاد دانشگاه همواره در زمينه آموزش بيش از هر چيز تاكيدم بر خلاقيت بوده است. نه تنها در آموزشگاههای خصوصي بلكه دانشگاه‌ها هم بايد براي آموزش رشته‌هاي هنري بيش از هر چيز بر پرورش خلاقيت تاكيد كنند. من در تمام دوران تدريسم تمام توجه‌ام بر خلاقيت بود؛ اين در حالي است كه در اين سالها كمتر استادي ديده‌ام كه در اين زمينه فعاليت خاصي داشته باشد؛ اما مدرسه «ايده» به نظر مي‌رسد كه در اين زمينه فعاليت‌هاي خوبي را آغاز كرده است. نكته مهم ديگر براي آموزش، انتخاب اساتيدي است كه تجربه لازم براي اين كار را داشته باشند. هنرمنداني كه هم روش آموزش‌شان به روز باشد و هم در زمينه پرورش خلاقيت هنرجويان کار کنند. در اين زمينه نيز «ايده» موفق عمل كرده است. همين كه گالري‌ها در كنار نمايش آثار هنري به آموزش هنرجويان نيز مي‌پردازند اقدام بسيار خوبي است كه اين روزها گالري «ايده » هم به اين مسئله توجه ويژه‌اي دارد.
دکتر بهروز افشار
مدرس و مشاور فروش و بازاریابی
با ایده همکاری داشتم در گذشته، منسجم ادب و هنر پرور است و آقای سلطانعلی عاشق انجام هنر و ادب هستند. بهترین ها را برای ایده آرزو دارم.
کامبیز صبری
مجسمه ساز
برخی از آدم ها سخت است که رفتنشان را باور کنی
ازبس که هستند وقتی که هستند.
با یاد کامبیز درمبخش عزیز
حامد کاظمی
مشاور کسب و کار
توفیقی نصیب شد ضمن دیدار با جناب آقای سلطانعلی و همکاران گرانقدر ایشان در موسسه ایده و آشنایی از نزدیک با فعالیت های ارزشمند این موسسه، در نشست تخصصی با موضوع آثار حراج های هنری در اقتصاد و هنر، حضور یابم و برخی از تجارب خویش را با حضار که از جمله اساتید، هنرمندان و علاقمندان به هنر و فرهنگ ایران زمین هستند، درمیان بگذارم.
فضای صمیمانه، فرهمند و دلچسب از گفتگو و تماس ایجاد شد که برای سالهای دور خاطره اش در ذهن منخواهد ماند.
برای این موسسه آرزوی موفقیت در نیل به اهداف شایسته و ارزشمندش دارم.
هادی سیف
کارگردان، نویسنده، پژوهشگر
دیدار با حضرت دکتر آرش سلطانعلی و آشنایی با دریا دریا ادای دین جانانه و عاشقانه ی حضرت ایشان در راستای فعالیت های ماندگار فرهنگی و هنری و آموزشی و تبلیغاتی، مرا چنان به وجد آورد که بی تردید حاشا گمان و تصورشان را تا قبل از این توفیق به ذهن و اندیشه ام خطور نمی کرد.
سخن کوتاه، بایدم عشق را ستوده و عاشقی را ارج نهاده، عاشق انسان که با تمامی اعتقاد، قدم به راهی گذاشته اند که تبار در خاک خفته مرا قرنهای قرن در جلال هنر و فرهنگ ایران زمین، جان جانان و دل سرشار از تمنا به ایثار گذاشته اند.
دست مریزاد خسته نباشید و مهمتر چه دلی شادمانه کردید از صاحب این قلم و چه وجدی نصیب.
ایرج میرزا علیخانی
طراح گرافیک
باشد به یادگار برای دوستان خوب و یک رنگ که همیشه زیبایی را رواج می دهیم و یاد میگیریم که چگونه زیبا زندگی کنیم. باهم باشیم برای روزهای زیبا
رومینا روستا
فرزند دکتر روستا
از تمامی دوستان سپاس گذارم که برای پدرم مراسم یادبود برگزار کردند، امیدوارم راه دکتر روستا را تمامی دوستان ادامه دهند و باعث شادی پدرم شوند.
علی فرامرزی
نقاش،مدرس و رییس سابق انجمن هنرمندان نقاش ایران
امروزه اینکه هنرآموزان این مراکزنمایشگاه های مستقل برپا کنند امری معمول گشته است واین چیزی است که درگذشته کمترممکن بود اتفاق بیفتد. آموزشگاه ایده که اینک پنجمین سالش را به پایان می برد ازجمله مراکزی است که می توان ویژگیهای یاد شده رادرآن سراغ نمود. به امید پویائی هرچه بیشتراین مرکزآموزشی. “علی فرامرزی” نقاش،مدرس و رییس سابق انجمن هنرمندان نقاش ایراناینکه چرا درانسان میل به انتقال وپرورش دادن وجود داردواین کشش که درافراد با درجات مختلف پیوسته درجریان است کدام بخش ازنیازهای روحی یا مادی را درما جبران می کند شاید به اندازه خود موضوع آموزشِ گسترده وعمیق باشد وبرای صاحب نظران ازجنبه های مختلف قابل بحث. قدرمسلم اینست که ازدیربازکسانی بوده اند که آنرا بعنوان حرفه خویش برگزیده وپیوسته بخشی ازفعالیت خود را برآن متمرکزکرده اند.
ظاهرا درایران هم دربین عده ای ازصاحبان حرفه وفن(نه همه)این میل وجود داشته وگاه ازاین طریق امرارمعاش نیز می نمودند ودرکنارآنها کسانی هم بوده اند که تجربیات خود را اندوخته های شخصی خود میدانسته که باید به جد ازآن محافظت نمایند و ازدست بُرد دیگران درامان می داشتند و البته کسانی هم دربین این دوطیف قرارداشته ودارند.
کم بودند گروهی که به این آگاهی رسیده باشند که تجربه چیزی مثل سرمایه های مادی نیست که با برداشتن حجمش کم گردد یا به پایان برسد. در ایران قدیمی ترین مرکزشناخته شده که مستقلا به آموزش هنر پرداخت مدرسه دارالفنون بود که توسط کسانی چون مزین الدوله و دیگران هنر نقاشی آموزش داده می شد و هنرمندانی همچون اسماعیل خان جلایر درآن آموزش دیده وموردانتخاب ناصرالدین شاه قرارگرفت ولی بعد ازآن تا افتتاح مدرسه صنایع مستظرفه مرکزی برای آموزش هنروجود نداشته تاسال 1329که هنر و معماری در دانشگاه تهران تاسیس گردید ولی هنوز از مراکزآموزشی خصوصی خبری نبوده تا آنکه دو برادر که از تبریز به تهران آمده بودند نخستین کلاس خصوصی را درخیابان منوچهری تهران دایر می کنند.این دو اصغر و جعفر پتگر بودند و این شروع نهادهای خصوصی در امر آموزش هنرهای تجسمی بوده است. بتدریج که دانشکده های هنری رونق گرفتند و تعداد متقاضیان آن ها افزایش یافت انتخاب وگزینش بین مراجعین امری لازم می نمود وازاینجا بود که کلاسهای آمادگی برای کنکورکه اکثرا توسط فارغ الاتحصیلان همان دانشکده ها اداره می شد تاسیس گردیدند که تا به امروز ادامه دارند.
کلاس های آزاد تا قبل از انقلاب به جزیکی دومورد بقیه آنان عمدتا ادامه دهنده همان شیوه های هنرستان کمال المک بودند که بیشتر بر پایه کپی ازنقاشان دیگرشکل می گرفت وکمترمیتوانستند نقاشانی حرفه ای پرورش دهند ولی کار مهمی که توانستند بکنند اشاعه نقاشی دربین خانواده ها و مردم متوسط و مرفه جامعه بود. پس ازانقلاب وتعطیل شدن دانشگاه ها به خاطرانقلاب فرهنگی ویا پاکسازی تعدادی ازاساتید رشته های تجسمی و کشیده شدنشان به سمت تعلیم درکلاسهای آزاد به همراه استقبال خانواده ها ازاین کلاسها به تدریج شکل ومحتوی بسیاری ازآنها که هرروز بر تعدادشان نیز افزوده می گشت تغییر نمود وبا اُفت کیفی دانشکده های هنری ورشد کمی آنها بسیاری ازاین مراکزآموزشی نقش مکمل وتکمیل کننده آکادمی های دولتی را تا به امروز برعهده گرفته اند.
ویژگی دیگر این نهادهای خصوصی آموزش تجسمی نسبت به قبل از انقلاب تنوع آنها به لحاظ موضوعات آموزشی می باشد.درگذشته کلا کلاسهای آموزشی حول آموزش نقاشی می چرخید ولی اکنون شمامی توانید بسیاری ازرشته هائی راکه حتی در دانشکده های هنری تدریس نمی شود را دراین مراکزخصوصی نزد بهترین اساتید آن رشته ها بیاموزید.
عباس مشهدی زاده
استاد هنر دانشگاه
براي ایده و انتخاب چنين نام هنگفت و پر ظرفيت اش ازدیاد روزافزون و انفجاری جمعیت جهان که به ویژه پس از انقلاب صنعتی تا امروز سبب تولید و عرضه ی ریز و درشت مایحتاج مصرفی های این انبوه چند میلیاردی نفوس بشر گردیده بسیار روشن و پیداست. در این میان پدیده پروپاگاندا همچون یک ارتش پر تاخت و تاز و پر نفرات و پر ابزار و افزار سربرآورده است. پُر بدیهی است که ایران ما نیز از این روند دور نمانده و از میانه ی دوره قاجار و بهره مندی از سوغات آورده ی میرزا صالح یعنی فن چاپ (ابتدایی) از بریتانیای کبیر و پشت سر آن پیدایش ژرنالیسم و گازت های گوناگون در جهان و در ایران (هم) از سویی و آمدن پـی در پـــی رسانه های گروهی از سویی دیگر از تلگراف و تلفن و رادیو و تلویزیون بگیرید تا شبکه های اجتماعی جهانی این روزگار.
به هر روی تبلیغات امروزه در همه ی این کره ی خاکی حرف اول و اصلی جهان و جهانیان است!!
در این شصت سال و اندی که بنده از نزدیک گواه این جریان بوده ام توانسته ام دو مورد موفق را رصد کنم که آن دو مورد نیز زمین تا آسمان با یکدیگر تفاوت کمّی و کیفی داشته اند. یکی فاکوپا با مدیریت آقایی با نام هرمزی که با ظهور و حضوری پر سر و صدا ظاهر شده بود که با بهره گیری از عبارات فرهنگِ کوچه و در سالهای میانی دهه ی 30 آمدند در آسمان چهارراه یا سه راه جمهوری (سه راه شاه) مثلاً فیل هوا کردند و چند وقتی بودند و اسمی هم داشتند، ولی به هر روی کاری از پیش نبردند و همچون همکاران پیشین تعطیل شدند و رفتند. اما مورد دوم ، سامانه ای بود با نام آوانکارد دست پخت و آورده ی کامران کاتوزیان.
ناگفته نماند که نامگذاری و تیتریابی برای پیشانی چنین کانون هایی یکی از اصلی ترین کارهاست و کاتوزیان این را خیلی خوب می دانست چرا که او گرچه به آرتیست زبردست و پرتوان نقاشی اَبستره شناخته شده بود ولی کمتر کسانی بودند که میدانستند او در طراحی، مجسمه سازی ، چاپ و ژرنالیسم و … توانایی های بسیار خوبی دارد. به هر روی کاتوزیان با گره زدن این داشته های خود توانست هنری در حوزه ی مدیریت پیاده کند که بسیار درخشان و بسیار بالنده و از سویی بسیار جریان ساز نیز بوده است. گرچه امروز آن سامانه و آن کانون دیگر نیست ولی از آنجا که در نخستین سالهای دهه ی 50 و کمی هم پیشتر از آن کاتوزیان همیاری و همکاری و دستیاریِ مهندس هوشنگ کاظمی را در دانشکده هنری های تزئینی پذیرفت (هوشنگ کاظمی نخستین ایرانی گرافیک خوانده ی در پاریس و نخستین ایرانی گرافیست شرکت هواپیمایی پادشاهی KLM و پس از بازگشت به ایران گشاینده ی هنرکده هنرهای تزئینی در تهران با 6 رشته ی تحصیلی هنرهای کالبدی از جمله رشته ی طراحیِ گرافیک در سال 1339 خورشیدی). کاتوزیان با این پذیرش آموزشِ به گفته ی امروزی ها گرافیک دیزاین را در گروه گرافیک آن دانشکده آغاز کرد و سرانجام امروزه دانشجویان آن روزِ او همان شیوه نگاه و همان شیوه ی مدیریت خلاقانه پروژه های فرهنگی و تجاری را می پویند و می گسترانند و این معنای همان بالندگی است! کوشش و تلاش کاتوزیان به گمان من بی مانند بوده و تاکنون چه پیش از او مثلاً آژانس پرسپولیس و تبلی فیلم از جزنی و چه پس از او مثلاً دفتر نگاره از فیروز شیروانلو و کاسپین در هیچ مقیاسی همانند کاتوزیان کامیاب نبوده اند. (کامیاب در جریان سازی).
امروزه يكي از اين رهروان پوينده همين ویژه است كه می شناسیم و می دانیم که در این چندین سال شکیبانه و فرهمندانه مسیر رشدش را می پیماید و امید که همچنان و همیشه بدرخشد. چند سالیست با فرخندگی سامانه ی ایده را می بینیم که در همه ی زمینه ها و روش های موجود و میسر و ممکن و با تمام ظرفیت و همه جانبه با مدیریتی تیز پروازانه خیز برداشته است تا بتواند واژه و تیتر پُر اعتبار و پُر بنیاد ایده را در این مسابقه (شیوه ی جهانی شده ی پدیده ی رقابت) به رده ها و به مراتب بالا و بالاتر بکشاند و بادا و چنین بادا!؟
Evren Aksoy
Brand Advisor
I’d like to start by giving you a word. Success. How do you define success? At Idea School, although the outward appearances of success are very much the same as at other places, the inward are much more varied, meaningful and important.
I was not expecting this. I have to admit. For more than 6 years I’m professionally into adult training business. I’m teaching at one of the most important adult training companies of Turkey besides my professional carreer and I was expecting a class of empty (no meaning and no expectation) eyes and eager to accept and write down whatever I’d say. Far away from that. I found a class of dedicated, determined young group of people who were already equipped with a lot of knowledge and who were expecting for listening to real life experiences from me. Sometimes they were quite challenging and were asking very good questions. Asking together, listening together and learning together. As a result, I had delightful marketing and strategy sessions at Idea School. As training for me is more sharing rather than telling and as in my sessions both parties openheartedly shared, that created more and more.
At Idea School before everything else, you see a “successful” group of students, who made it through Idea and are on to the next part of their lives. This group can be full of high caliber professionals or very fresh young graduates. What is harder to see is the constant love and devotion directed towards them and towards their ability to succeed by their friends, teachers and others included in the community at Idea School.
That has been the main idea why I have been involved what they are doing. They do it with love and care. Yes, the class might be much better, yes the equipment we’re using might be much modern but these affect the quantity, not the quality. It’s more than bigger classrooms, fancy lunches or modern equipment. It’s how they are doing their job and how they try harder to find better resources to provide the best.
Evren Aksoy
Brand Advisor
University Lecturer
Prof. Markus Weisbeck
At my exhibition opening in IDEA Gallery I was impressed with the number of visitors, and even more with the well-informed people from Iran’s design scene. Two days later a conference took place by IDEA School of Art where I was invited as one of the speakers on the topic of the Bauhaus University in Weimar. With the supportive help of the director and organizer, Mr. Soltanali, it was a pleasure to be involved in this talk about modernity in design. I hope that our exchange will continue and that we will have the possibility in future to work together on projects such as a festival about art-direction.
Prof. Markus Weisbeck
جواد حسنجانی
پژوهشگر و منتقد هنری
کتابخانه های فارسی آرشیوهای غول آسایی از متون نظریه هنری شده اند. فضای هنر ما آکنده از اشباح اصطلاحات هنری شده . نظریه ها اولویت یادگیری را تشکیل داده اند و این در زمانی در حال وقوع است که پراکسیس هنری آجرهای اندکی از مدنیت ما را در نسبت با نظریه ها در ساختمان آگاهی ما به خود اختصاص داده است. هنر در فقدان عملکرد گسترده به سر می برد و جایگاهی را در سازو کارهای مدنی برای خود در نظر نمی گیرد. آنقدر سخن نظری انباشته ایم که تصاویر هنری خاموش شده اند. غافل از اینکه نظریه ها در تعامل با کار هنری بازتولید می شوند.
برخی این انباشت نظریه را حاصل فقدان تصمیم برای عمل کردن و غفلت از وارد شدن آکادمی در عرصه جامعه می دانند. مدرسه های هنری آزاد از دل همین فقدان بر می خیزند و با رویارویی با جهان جسارت تصمیم گرفتن و قرار گرفتن در جهان را با هنر پرورش می دهند. همواره آرمانهایی تصویر می کنند و عمل کردن را تقدیر . مدرسه”ایده” هم با رهیافتی مبتنی بر عمل هنر در جامعه امکان آزمون و خطاها را به هنرجویان می آموزد.ایده به عنوان یک مدرسه هنری ارتباط خلاقیت های فردی و ذوق مردمانی با جهان است و در فقدان آگاهی آکادمی های هنر از آنچه می گذرد، روزنه ایی هر چند کوچک روبه جهان.افقی که روبه جهان می گشاید “اقتصاد خلاقیت” است چرا که بیش از هنر ،قواعد حاکم بر هنر را در نظر می آورد و ارتباط تنگاتنگ هنر با جهان.
حسین محجوبی
هنرمند و نقاش
آیدین آغداشلو
هنرمند
غلامرضا نامی
کارشناس هنر
اکبر عالمی
استاد دانشگاه، نویسنده و مترجم
آخرین باری که به مدرسه ایده رفتم برای دیدار از نمایشگاه آثار ایمان ملاجعفری بود . این مدرسه که از اعتبار بالنده ای برخوردارست به کوشش آرش سلطانعلی با حضور استادان برجسته ی هنرهای تجسمی و تصویرسازی به دانش و هنر تبلیغات به صورت آکادمیک خدمت می کند . علم و عمل با تکیه برخلاقیت و نوآوری جوهره ی مدرسه ایده است. مدرسه ایده در برنامه درسی و دعوت از استادان توانا در برگزاری یکایک کلاس های آموزشی خود در فکر جذب هنرجویانش برای بازارکار و قبل از هر چیز به فکرطراحی برنامه های درسی نوین است. آرش سلطانعلی همواره علم بدون عمل را به درخت خشک تشبیه میکند .
آرش سلطانعلی از بیست سال پیش پس از تحصیل در رشته گرافیک به حوزه تبلیغات نوین وارد شد که در روزگار ما ، در رشته های دانشگاهی علاوه بر هنر، علم گسترده ای محسوب می شود. ایده پردازی در تبلیغات ، در عصر کثرت ها و روزگاری که سلیقه مخاطب دگرگون شده همواره به فکر نو نیاز دارد . هر پیام تبلیغاتی در بین انبوه پیام ها، باید دیده شود و به خاطر سپرده شود تا در زمان لازم به آن عمل کنند . باید فرصت بی اعتنائی را از مخاطب گرفت ، اما نه به هر قیمتی !… اساس طراحی هر فکر یا پیام تبلیغاتی در مدرسه و انتشارت ایده در یک واژه خلاصه می شود : نوآوری !… این موسسه با توجه به روانشناسی تاثیر بر مخاطب ، و بر پایه اصول علمی گام بر می دارد .
نه تنها در شاخه های آموزشی بلکه در تمام شیوه های بازاریابی یا فتح بازار و فروش، در سوابق خود اهداف ارزشمندی را به ثمر رسانده است. همچنین تاکنون با برگزاری نشست های تخصصی درکنارنمایشگاه آثار هنرمندان خلاق، به ارتقاء نگرش علاقمندان در زمینه ی هنرهای نوین ، نتایح شایانی را به ثمر رسانیده . مطالعه بازار و شناخت مخاطب در معرفی خدمات و کالا به شکوفائی اقتصادی در یک جامه استوار، خدمت می کند . تبلیغات یک ضرورت اجتناب ناپذیرست . تبلیغات ویترین سلیقه جامعه محسوب میشود . تبلیغات همواره به خشنودی مصرف کننده می اندیشد و در این راه مشاور صاحبان صنایع است. تبلیغات نمایانگر سلیقه صاحبان صنایع است…
علی اکبر صادقی
نقاش، تصویرگر و کارگردان انیمیشن
به طور کلی آموزش، چه در بخش خصوصی و چه در بخش عمومی، مبانی و صنعت هنر را به هنرجویان آموزش می‌دهند و این خود فرد است که باید خلاقیت، که جزء اصلی هنر است را پیدا کند. بسیاری از هنرمندان ما هستند که همیشه کارهایشان در یک سطح و تکراری است، در حالی که هنر نیازمند خلاقیت زیاد است، که بخشی از آن به صورت ذاتی در فرد وجود دارد و مقداری هم با نگاه کردن به آثار هنرمندان جدید و قدیم به دست می آید. بخشی دیگر نیز با مطالعات تصویری ایجاد میشود. در واقع کسی که می‌خواهد وارد عرصه هنر شود، ابتدا باید مبانی و شناخت از هنر را آموزش ببیند و بعد وارد جریانات بخش خصوصی و عمومی آن شود.
در دانشکده استادانی حضور دارند که هر کدام روش تدریس‌شان با دیگری فرق میکند، اما همگی آنها، براساس یک خط مشی از پیش تعیین شده کار میکنند. درحالی که در بخش خصوصی اینگونه نیست و هر کدام از استادان، شما را به شیوه خود راهنمایی میکنند. ضمن این که مگر میشود بعد 3 ماه یک هنرجو را تبدیل به هنرمند کرد! من بعد از 64 سال فعالیت در عرصه هنر، هنوز شاگردی میکنم. مهم تر از همه آن است که خود هنرمند باید مغزش همچون یک گنج‌یاب باشد و هنر را پیدا کند. یعنی باید ابتدا هنر را درون خود یافت و بعد به سراغ خلاقیت و ظهور و بروز آن رفت و سپس به آموزش و فراگیری پرداخت. در غیر این صورت، کسی نمی‌تواند یک شبه شما را تبدیل به هنرمند کند. ضمن اینکه هر کسی که در عرصه هنر فعالیت می کند الزاما هنرمند نیست. یکی دیگر از تفاوت‌های فضای آکادمیک و خصوصی، در این است که دانشگاه ممکن است خلاقیت را به شما یاد ندهد اما شما در محیط هنری هستید و از یکدیگر می‌توانید یاد بگیرید، درحالی که بخش خصوصی این گونه نیست انتقال تجربیات کمتری رخ می‌دهد، چرا که تعداد افرادی که در آن حضور دارند کمتر است.
متاسفانه نگاه مدرک‌گرا در جامعه ما وجود دارد، اما هنر، رشته‌ای نیست که مدرک‌گرا باشد. در دانشگاه بسیاری از افرادی که تحصیل میکنند فقط مدرک را می‌خواهند برای دریافت حقوق بیشتر در مراکز دولتی می خواهند. یک هنرمند باید خلاقیت را درون خود پیدا کند نه اینکه با مدرک آن را نشان دهد. اصلا ذات هنر سفارشی کار کردن نیست کسی که هنرمند خوب باشد، حتما کارش خواهان دارد و این، ربطی به مدرک دانشگاهی و غیره هم ندارد.
غلامحسین نامی
نقاش و کارشناس هنری
پنجمین سالروز تاسیس مدرسه ایده را به شما تبریک میگویم و تلاش های مجدانه شما در خدمت به نسل جوان این مرز و بوم را ارج مینهم. پر توان و پایدار باشید.
مجید بلوچ
طراح گرافیک
سالها می گذرد و ما نتوانستیم خوب فکر کنیم، خوب بیان کنیم و خوب عمل کنیم. ولی در بین ما بی خردان خردمندانی هستند که این توانایی را در وجودشان پرورش داده اند و باور کرده اند. اینها موفق شده اند که راه را باز کنند و آینده را برای آیندگان بسازند. فرهنگ سازی کاری است بزرگ و ماندگار که اگر عاشق نباشی آن هم عاشقِ بی توقع و انتظار راه به جایی نمی بری.
جشن پنج سالگی ایده هنوز در نوپایی و نوجوانی است امیدوارم روزی میهن، استادان و دانشجویان جشن پنجاه سالگی را با اقتدار برپا کنند. کار بزرگ وقتی ارزشمند و تاثیرگذار می شود که در جمع باشد و گروهی را دربرگیرد.از من به ما رسیدن کاری است سخت دشوار که امیدوارم این عزیزان توانایی تحمل و طاقت این کار را داشته باشند.
ای کاش عشق را زبان سخن بود…
محسن میرزائی
استراتژیست تبلیغات
متاسفانه در گذشته در حق آموزش تبلیغات در ایران خیلی کوتاهی شده است، حتي تا چندین سال پيش کتابي هم در این زمينه منتشر نمی‌شد !
طي 54 سال تجربه فعاليت در زمینه تبليغات در ایران هرگز بهره‌برداري آموزشی عميقي را در این زمینه شاهد نبودم. بخاطر می آورم که برای اولین بار در ایران در دهه 40 نشریات مختصر ولی مفیدی توسط آژانس تبلیغاتی “ایده” با مدیریت طاهر ممتاز، منتشر شد اما متاسفانه ادامه پیدا نکرد؛ چون اصولا” هیچ یک از ما که در این زمینه فعالیت می‌کردیم، تحصیلکرده این رشته نبودیم، بلکه همگی در آن زمان بصورت تجربی و اکتسابی بکار تبلیغات مشغول بودیم. اساسا” سایر افرادی که در شرکت‌های تبلیغاتی آن زمان فعالیت می‌کردند نیز آموزش دیده نبودند.
در آن زمان تنها کسی که در زمینه آموزش تبلیغات پيش قدم شد و مقالاتي در اين‌باره نوشت و دانشکده‌اي را با حمایت موسسه وقت کيهان راه‌اندازي کرد دکتر علي‌محمد اربابي بود. دکتر اربابی حتی با سازمان جهانی تبلیغات (IAA)، که مهمترین رسالت آن تعلیم و آموزش بود ارتباط برقرار کرد و محتويات علمي آموزشی IAA را که بسيار مفيد و سودمند بود در ایران استفاده کرد.
اما با وجود تمام این تجربیات متاسفانه هنوز رد پائي از آموزش تبليغات در دانشگاه‌هاي ما موجود نيست و در این سالها تنها بخش گرافيک تبليغات در ايران رشد کرده است ولي ساير بخش‌ها همچون جامعه‌شناسي، روانشناسي، کپي‌رايتينگ، بازاريابي و تحقيقات بازار، هیچ یک رشد چنداني نکرده‌اند.
متاسفانه نه در گذشته و نه در دوره حاضر موسسات و آژانس هائی که از راه تبلیغات به قدرت مالی رسیدند، وظیفه خود را در قبال آموزش تبلیغات انجام ندادند، در صورتی که جامعه ایران به این آموزش‌ها واقعا احتیاج داشت و همچنان نیز دارد.
تعليم و آموزش درست و اصولی تبلیغات در جامعه ما، نه تنها لازم بلکه بسيار بسيار واجب است. ایجاد پل ارتباطی بين آژانس‌های تبلیغاتی و آموزش‌های اصولی می‌تواند خيلي مفيد باشد. جامعه ما نیازمند ارائه روش‌هاي جديد آموزشي، توام با فروتنی و واقع‌بيني در زمینه تبلیغات است.
شما راه درازي در پيش داريد!
اردشیر میرمنگنه
تصویرگر و پژوهشگر هنر
تا جایی که به خاطر دارم سعی کرده‌ام اهل مداحی، بزرگنمایی و رپرتاژ آگهی نابجا نسبت به موضوعات و پدیده‌های مختلف نباشم. حالا هم که دارم این چند سطر را می‌نویسم، به این موضوع فکر میکنم و سعی میکنم این متن کوتاه را به دور از تعارف و تکلف بنویسم و همزمان، در ذهنم مسیر آموزش هنر از شیوه های استاد-شاگردی تا تأسیس مدارس جدید و دانشگاه ها را در ایران مرور میکنم که در هرکدام از این روشها در گذر تاریخ هنر ایران، مزایا و کاستی هایی به نظرم می آید. در دورۀ تحصیل خودم در دانشگاه هنر و دانشگاه تهران هم به یاد دارم که دانشجویان و اساتید از ناکارآمد بودن برخی واحدهای درسی و جای خالی برخی واحدهای ضروری شکوه داشتند.
در یکی دو دهۀ گذشته هم ظهور و حضور مؤسسات آموزش هنر در ایران را به شکل‌های مختلف مرور و رصد کرده ام. برخی از این مؤسسات و آموزشگاه ها با برگزاری کلاس های مختلف، پراکنده و درهم برای جذب همه نوع مخاطب، ادامه دهندۀ راه پیشین بوده اند و چند تای آنها هم سعی در نگاه تخصصی به رشته های هنری داشته و اقدام به برگزاری دوره های تخصصی هنر کرده‌اند. با آن که همکاری مستقیم و تجربه تدریس در “مدرسه ایده” را نداشته ام، اما بر اساس ضرورت کاری و ارتباطاتم، مسیر برگزاری کلاسهای تخصصی، طرح درس‌ها، نحوه انتخاب مدرسان و ارائه و بازتاب نمایشگاهی خروجی این دوره‌ها در این مدرسۀ هنری را پیگیری کرده ام که تخصص گرایی در انتخاب و تعیین مدرسان این مدرسه را از امتیازات آن می‌دانم.
با مرور حضور و تأثیرات “مدرسۀ ایده” در فضای امروز آموزش هنر و تبلیغات در ایران و شناخت و ارتباط کاری که با معلمان و مدرسان آن دارم، به نظرم مِی آید که چون هنرمندانی مانند اونیش امین الهی، سعید باباوند، پیام بلوریان، فرشید پارسی‌کیا، آرش تنهایی، اسداله چهره‌پرداز، علی خورشیدپور، محسن دایی‌نبی، پژمان رحیمی زاده، محمدرضا ریاضی، آرش سلطانعلی، کیانوش غریب‌پور، بابک فروتنی، علیرضا گلدوزیان، طاهره محبی تابان، مهدی محمدی، ایمان ملاجعفری، مانلی منوچهری، حافظ میرآفتابی، بابک نکویی و دیگرانی که شاید الان به خاطر ندارم، به عنوان معلم و مدرس گرایش‌های تخصصی گرافیک و تصویرسازی و عکاسی و انیمیشن و … در “ایده” همکاری کرده یا میکنند، پس مدرسۀ ایده باید جای خوبی برای آموزش و ترویج دوره‌های تخصصی هنر و تبلیغات باشد. شهریور 1392
ایراندخت قاضی نژاد
طراح گرافیک
آرش عزيز، سلام به روى خندان و گشاده ات كه هميشه اينگونه به يادت دارم!
از همان موقع كه هم زمان با تحصيلم در دانشكده هنرهاى زيبا كار حرفه ايم را آغاز كردم به ياد دارم كه همواره احساس ميكردم آنچه كه در حال آموختنم بسيار با نيازهاى واقعى دنياى كار فاصله دارد. اين فاصله همان شكاف ميان تئورى و عمل است كه خصوصاً در رشته هايى مانند گرافيك بسيار خود نمايى ميكند. براى جبران اين عدم كارايي خودم ناگزير؛ يا با آزمايش و خطا پيش مى رفتم و يا با سماجت، دست به دامان اساتيد با تجربه مى شدم تا راهم را باز كنم و مشكلاتم را حل نمايم. اين داستان ادامه داشت تا وقتى كه دفتر طراحى خودم را به راه انداختم و باآمدن كامپيوتر به عنوان وسيله جديد كار همچنان آموختن و تجربه كردن و به روز شدن دغدغه روزگارم بود و ادامه داشت. البته آموزش به همكاران جوان دفترم كه تجلى تكرار خودم در شروع كار حرفه اى بودند نيز بخشى از اين دغدغه ها را تشكيل مى داد.
اينها را گفتم تا بگويم كه تا چه اندازه خلع وجود مدرسه هاى حرفه اى و لزوم تأسيس آنها را حس ميكردم و همواره يكى از آرزوهايم بود تا آنجا كه بعد از سالها، وقتى با يكى از دوستان همكلاسم كه براى تحصيل در امريكا هنرهاى زيبا را ترك كرده بود، در نيويورك ملاقات كردم با هم قرار بازگشت او به ايران و تأسيس يك مدرسه كوچك حرفه اى را گذاشتيم. اما نه او بازگشت نه من مجالى براى پروردن اين رويا يافتم! بايد اعتراف كنم كه گشايش مدرسه ايده و ساير مدارس همانند آن تحقق آرزوهاى من و خيلى از دوستان هم حرفه بوده است و شايسته تحسين و تشكر. همگى مى دانيم كه شما كار بزرگى كرده ايد، هم با ارائه مباحث جديد خون تازه به شريان هاى جامعه گرافيك و تبليغات وارد مى كنيد و هم با بازآموزى مباحث آموخته شده، دوباره از نگاهى نو، آفرينش و خلاقيت عميق ترى را سازماندهى مى نماييد. خلاصه دوست عزيز !That’s a great job
برايتان آرزوى موفقيت بيش از پيش دارم كه شايسته آن هستيد!
ايراندخت قاضی نژاد سى ام امرداد ١٣٩٢ ونكوور
احمد رویایی
مدیر هنرستان هنرهای زیبای پسران
آنانی که دستی از دور بر آتش دارند ممکن است نظرات مختلفی بر اداره کردن مجموعه های آموزشی، هنری داشته باشند اما در عمل اینچنین نیست، اداره کردن مدرسه ای پویا مانند ایده با مدیریتی شایسته و استادانی مجرب را باید به همه دست اندر کاران آن تبریک گفت. ضمنا در حالی که بسیاری از مسئولین و حامیان قول همکاری و مساعدت در زمینه بزرگداشت شصتمین سال تاسیس هنرستان هنرهای زیبا ی تهران را داده بودند، خلف وعده کردند . تنها ایده بود که باتعامل کامل در نشست های تخصصی همکاری نمود و پایمردانه به وعده های خودعمل کرد که جای سپاس فراوان دارد. امید آن دارم که این تعامل و همکاری بصورتی پویا و سازنده ادامه داشته باشد.
پیام بلوریان
مشاور و مدرس بازاریابی و برند
در اواسط ده هشتاد احساس نياز شدیدی به برگزاري دوره هاي آموزشي كاربردي در زمينه بازاريابي و تبليغات وجود داشت و عليرغم اينكه براي اولين بار نبود، آغازي بود براي تربيت افراد آموزش ديده در اين زمينه. امروز اين نياز تبديل به تربيت افراد متخصص در زمينه هاي كاملا تخصصي شده است و ديگر دوره هاي عمومي و آشنايي با اصول کلی، نيازهاي بازار را پاسخ نخواهد گفت. اميدوارم كه همه مراكز آموزشي مرتبط با اين زمينه فعاليت اقدامي مشابه ايده در برگزاري دوره هاي تخصصي و كاربردي را در برنامه هاي توسعه خود قرار دهند و با دور هم جمع كردن اساتيد با تجربه و كارآمد دوره هايي موثر و كاربردي طراحي و اجرا نمايند.
بیژن درویش
مدرس چاپ
هنرجویان مراکز خصوصی اکثرا افرادی حرفه‌ای، درگیر با صنعت و به دنبال کسب علم و دانش روز هستند. بر همين اساس با توجه به آشنایی با فضای کار و به دلیل ساعت‌های کوتاه آموزش و ترمیک بودن، خیلی راحت این کلاسها را می‌پذیرند و وارد این فضا می‌شوند. در واقع هنرجو با ورود به این فضا، با میل و رغبت آموزشهایی می‌بیند که درحین کار به كمكش می آيد و راز و رمز کار را به سرعت از استاد فرا میگیرد، شاید بتوان گفت آموزشگاه هاي خصوصی، نقطه مقابل دانشگاه‌ها هستند چرا که در بسیاری اوقات دانشجو به این فضا دانشجو میل خود وارد نمی شود. در عین حال برخی از دوره ها طولانی است و دقیقا همسو و همگام با زمان نیست.
غلامرضا کاظمی دینان
استاد و پیشکسوت روابط عمومی
مدرسه ایده قابلیت مناسبی جهت تبدیل شدن به دانشگاه ایده را دارد. حتی بهتر است که دوره های تکمیلی موجود در مؤسسه به صورت منسجم و یکپارچه با افزودن برخی عناوین درسی و اعمال تغییراتی تحت عناوین کارشناسی و کارشناسی ارشد در مدرسه عالی ایده ارائه گردد و اخذ تأییدیه مدارک مربوطه از مراکزی نظیر وزارت علوم، سازمان مدیریت صنعتی و غیره صورت پذیرد.
مدرسه ایده در ایجاد محیط های تعاملی، عملکرد قابل توجهی داشته، برگزاری کنفرانس های تخصصی و دعوت از متخصصین سرشناس داخلی و خارجی جهت به اشتراک گذاشتن تجربیات ایشان، همکاری با دانشگاه های معتبر داخلی و خارجی و اعطای مدرک پایان دوره به صورت مشترک و استفاده از مطالعات موردی(Case Study) محیط کار واقعی در طول دوره که در تمامی مدارس بازرگانی و هنری دنیا امری متداول است و متاسفانه در دانشگاه های کشور ما مورد توجه قرار نگرفته از نقاط تمایز ارزشمند موسسه ایده هستند.
آرش تنهایی
مدرس و طراح گرافیک
از هر کس و هر چیزی می آموزم، یک روز صبح سرد زمستانی از یک راننده تاکسی درس بزرگی را آموختم، سوار که شدم من را با سلام گرمی غافلگیر کرد؛ سلام خوش آمدید؛ تعجب کردم. با لحن خوشایندی گفت در خدمتم، گفتم ممنون مستقیم جلوی دانشگاه، با لبخند شنیدم چشم قربان، با خود فکر کردم اگر رئیس جمهور شدم، او بهترین راننده است؛ هیچ کلاسی بهتر از او نمی توانست به من یاد دهد، چطور رفتار کنم، چطور، تاثیر گذار و متفاوت باشم و در خاطر افراد بمانم. به خاطر همین است که دوست دارم از آدم ها یاد بگیرم، و بیشتر مواقع در حال یاد گرفتن ام، به حرف های ساده آدم ها با چنان دقتی گوش می دهم انگار که بزرگترین معلم قرن است، و چیزهایی یاد می گیرم که در کلاس بزرگترین معلم قرن نمی شد آموخت. سعی می کنم کمتر تدریس کنم هر چند، عاشق این کارم، کمتر از هفته ای دو روز، چرا که می دانم تدریس، اگر با تمام وجودت آن را انجام دهی سخت ترین کار دنیاست. یک روز در هفته را در ایده درس می دهم، ” ایده ” برای من مترادف است با، لذت تدریس در یک محیط آرام، که سرشار از میل به یاد گرفتن است، برای همین است که کلاس های ایده برای من لذت بخش است.
شما هم می توانید در این لذت با من شریک شوید.
محمدرضا ریاضی
پژوهشگر، باستان شناس و استاد دانشگاه
خوشبختانه مدیران و مسئولین مدرسه هنرهای تجسمی ایده، با احساس مسئولیت، نیاز زمانه جامعه خود را عمیقاّ درک کرده و به آن واکنش نشان داده اند و در طول یک دهه اخیر با تلاش شبانه روزی با برگزاری دوره های منظم آموزشی در زمینه های گرافیگ، نقاشی، تصویرسازی، طراحی، عکاسی، انیمیشن، تبلیغات، ارتباطات، بازاریابی و… بسیار موفق و توانا عمل کرده و تاثیرگذار بوده اند. مدرسه ایده نه تنها در زمینه آموزش موفق بوده، بلکه با درک صحیح نیاز های جامعه و بازار، بر آموزش هایی تاکید کرده که جامعه به آن نیاز مبرم دارد. از این نظرٰ، نه تنها فرصت های مناسب شغلی را برای کارآموزان دوره های آموزشی آن موسسه فراهم کرده، بلکه با ایجاد ارتباط با موسسات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، آنها را با روشهای نوین مدیریت، برنامه ریزی، تبلیغات، بازاریابی، اصول گفتمان و اطلاع رسانی آشنا ساخته و آنها را در بهبود اجرای برنامه های خود تواناتر ساخته است.
انیش امین الهی
گرافیست
ایده را خوب می شناسم. فوتبال را از یه محله ی خاکی و بن بست شروع کرد.
مثل هر تیم تازه کاری، خطاهای زیادی داشت و دایم صدای سوت داورها بلند بود! گاهی زیادی قلدر بازی در می آورد و اخراجی هم فراوان داشت. شکر خدا، قانون 3 تا تعویض هم، در محله ی خاکی جایی نداشت برای همین دایم تعویض می کرد و یار تازه نفس می آورد که اونهم مشکلات خودش را داشت. یار جدید هم تا می آمد با تیم، جور بشه، یا اخراج می شد یا میرفت تو یه تیم دیگه بازی می کرد. یه پنج سالی طول کشید تا تیم شکل و شمایل حرفه ای به خودش گرفت. اونقدر حرفه ای شد که تیم های وابسته ی زیادی راه انداخت، مثل تیم انتشارات، تیم گالری و …
شنیدم این روزها بازیکن خارجی هم گرفته اند، حتا کلاس های داوری هم برگزار می کنند…
امین شاهد
هنرمند
ایده در برابر گره آنچه در تعریف واژه ی “ایـــده” می توان بیان نمود، این است که در برابر “گره” یا “مشکل” قرار می گیرد و بهترین و ساده ترین راه حل را ارائه می دهد. پس لزوم به وجود آمدن یک ایده یا راهکار، به طرح مشکل یا گره بستگی دارد. شتاب و رشد لحظه به لحظه ی تکنولوژی، همچنین باران بی وقفه ی اطلاعات و دسترسی نامحدود به آن در دو دهه ی اخیر به گونه ای بوده است که همگام شدن و به روز ماندن با آن را دشوار و آن را یکی از مهم ترین دغدغه های انسان امروز (بویژه در کشورهای در حال توسعه) ساخته است و گریز از آن را غیرممکن می نماید. مسلمن برای شناساندن، شیوه ی استفاده و اساسن چرائیِ تکنولوژی و اطلاعات نو، همچنین شیوه ی بهره وری و نتیجه گیری از آنها نیاز به آموزش دقیق و اصولی و تربیت افراد متخصص غیر قابل انکار است. از سوی دیگر تجربه ثابت کرده است، آن دسته از نهادهای آموزشی که برپایه ی سیاست ها و نظام آموزش دولتی با زیرساخت های کلی و هنوز منطبق بر سیستم های آموزش اروپای دهه ی 60 و 70 هستند، دیگر جواب گوی نیازهای دنیای امروز و انسان امروز نخواهند بود و باید پذیرفت که دانشگاه ها زیر عنوان “تحصیلات تکمیلی” همچنان ناتوان در ارائه ی دروس و آموزش هایی هستند که مطابق با نیازهای روزمره است.
ناگفته نماند که بسیاری از فارغ التحصیلان به دلیل همین عدم توانایی در پاسخ به نیازهای حرفه ای و تفاوتی که میان آموزش های داده شده در دوره ی تحصیلات تکمیلی و واقعیت بازار حس می کنند، مسیر خود را تغییر داده و برای امرار معاش به حرفه ای متفاوت روی آورده اند. همین مسئله که خود مبدل به یک گره اساسی شده بود، یعنی خلاء کاربردی فارغ التحصیلانی که مبتنی بر نظام آموزشی کهنه و بدون استفاده وارد بازار کار می شدند، موجب تاسیس و پیدایش مدارس خصوصی تخصصی با اهداف کارکردگرایانه و مبتنی بر نیازهای روز جامعه گردید و در واقع در این زمینه راهکاری در برابر یک مشکل ارائه شد (ایده در برابر گره).
خوشبختانه استفاده از مدرسینی که خود بصورت حرفه ای در بازار مشغول فعالیت هستند، در این مدارس باعث شده است تا آموزش ها بجای آن که به سمت اهدافی ایده آلیستی و فراواقعی بروند سمت و سویی کاربردی تر بگیرند. ارائه ی کارگاه های آموزشی کوتاه مدت و اعتماد به شیوه های تدریس مدرسینی که تنها به دیکته نمودن اطلاعات و روش های کلیشه ای بسنده نمی کنند، از مواردی است که گرایش آموزش گیرنده گان و بسیاری از فارغ التحصیلان را به این گونه مدارس بیشتر نموده است. برخوردهای تخصصی و تکمیلی، لزوم ایجاد و تدوین یک استراتژی متمرکز در امر تبلیغات و تفکیک حوزه های مختلف گرافیک از دست آوردهای بسیار مثبت آموزشگاه هایی چون “ایده” است، که روند تکاملی آن را از پس تجربه ها و آزمون و خطاهای مختلف در حرکتی رو به جلو و آینده ای حرفه ای شاهد هستیم. و دیگر اینکه باید قبول کنیم، رشد و تکامل عرصه های مختلف و عبور از دوران گذار در یک جامعه ی سنتی، مبتنی بر آموزش، نقد و پژوهش است و استمرار مدارس و آموزشگاه های تخصصی با توجه به فراز و فرودهای بسیار به همفکری و همیاری اندیشمندان و محققان وابسته است.
“امیـن شـاهد” طراح گرافیک و مدرس
مهدی سیفی
پژوهشگر و طراح گرافیک
درباره ی ضرورت وجودی آموزشگاه ایده
شاید با قاطعیت بتوان گفت: یکی از ارکان تعیین کننده رواج هنر در جوامع فعلی آموزش است؛ به گونه ای که امروزه کمتر هنرمندی را می شناسیم که ازمحیط های آموزشی نیامده باشد و یا به اصطلاح آموزش ندیده باشد. دیگر مسئله بودن یا نبودن آموزش و آکادمی نیست بلکه پرسش اصلی کیفیت آموزش است. به همان میزان که آموزش درست مفید می افتد ، هدایت ناسنجیده و غلط به زیان عرصه هنر و هنرمندانش تمام می شود. متن پیش رو به مناسبت پنج سالگی آموزشگاه هنرهای تجسمی ایده و به پیشنهاد این مرکز محترم تهیه شده است. در مختصری که می آید کوشش خواهد شد به جای برشمردن جزییات دستاوردهای نیم دهه این آموزشگاه، به اختصار نکاتی در میمنت حضور چنین مراکز آموزشی در حوزه ی هنرهای تجسمی کشورمان آورده شود؛ بخصوص که آموزشگاه ایده به گونه ای مداوم و مستمر باحفظ کیفیتی نسبی در سال های اخیر به کار خود ادامه داده و در محیطی پر از مشکلات، دوام آورده است. راقم این سطور معتقد است اگرچه هنوز فاصله ی ما با استانداردهای آموزش در کشور های مترقی دنیا بسیار است، اما دستیابی به سطوح مطلوب آموزش به رشد مدارس و ایجاد رقابت بین آنها وابسته است.
با این توضیح مدرسه ی ایده را با همین کارنامه فعلی باید گرامی داشت؛ خاصه آن که تعداد آموزشگاه های مشابه و تا حدودی هم سطح ایده که به گونه ای تخصصی به هنرهای تجسمی بپردازند، در کشور ما به تعداد انگشت های یک دست نمی رسد. نظام های آموزش هنر های تجسمی در ایران به دو دسته ی اصلی تقسیم می شوند:
الف) آموزش های دولتی و رسمی که علاوه بر هنر آموزی، منتج به کسب مدرک قابل ارائه به نظام های استخدام دولتی هستند.
ب) آموزش های غیر دولتی که عمدتا به هدف کسب مطلب مورد استقبال مخاطب قرار می گیرند تا کسب مدرک. آموزشگاه ایده را می توان در گروه ب جای داد. برخی از کلید واژه های اصلی که شرح آمده بر آنها باعث می شود خرسند باشیم از این که آموزشگاه های گروه ب_ روز به روز رشد کنند و دلسوزانه بخواهیم نواقص موجود در درون و برون آنها مرتفع شود، از این قرارند: ایجاد رقابت بیشتر در فضای آکادمیک کشور رفع کاستی های آموزش دولتی به شرح آمده در دسته الف_ کارآفرینی و احتمال بهره گیری بیشتر از نیروهایی که به هر دلیلی امکان حضور در فضاهای آموزشی گروه الف را ندارند.
سیدامیر سقراطی
نقاش و پژوهشگر هنر
در جوامعی همچون کشور ما و در فضای محدود خانواده هایی همچون اهالی هنرهای تجسمی، که تغییرات بی بنیاد از هر سویی چون طوفانی بنیان کَن سر می رسد و با هر بار وزیدن، چیزهایی را خراب می کند و از سر اتفاق چیزهایی را سر در جایی قرار می دهد که انگار درست واقع شده اند؛ همواره شنیدن عبارت «دورۀ گذار» بدیهی است.
در دوره های مرسوم به دورۀ گذار –که نمی دانم چرا گذر نمی کند؟- باید با چیزهای زیادی روبرو شد: از چیزهایی که پیشتر تجربه کرده ای تا چیزهایی که با آنها قبلاً روبرو نشده ای و چون حالا دیگر دیر است، باید سریع و تند با آن مواجه شوی تا عقب ماندگی ات تو را عقب مانده جلوه ندهد که هیچ، مایه رشد و تفاخر تو در خانواده کوچک هنرهای تجسمی شود.
و هستند کسانی که بعد از طوفان های بنیان کنِ تغییراتِ بی بنیاد به فکر ترمیم و آبادانی هستند و چیزهایی را که به اشتباه بر جایی درست قرار گرفته اند، بر می دارند و چیزهای بهتری را جایگزین می کنند؛ همچون نشاندن نهالی مُثمر به جای درختی زینتی و پلاستیکی؛ که میوه هایش بشارت تغییر هستند و آفرینش را برای دل های امیدوار نوید می دهند.
در زمانه ای که نهادهای آموزشیِ دولتی از نقش مرجعِ خویش برای به روز بودن و انتقال مفاهیم معاصر فرهنگ و هنر غفلت ورزیده و در را برای ورود اندیشه های نو بسته اند، وجود مراکز و موسسات آموزشی خصوصی مجال مغتنمی برای توسعه فکر معاصر و ایجاد گفت و گو درباره آن است.
«ایده» به عنوان نهادی برآمده از بخش خصوصی که همزمان از سه پایگاه تولید اندیشه (گالری، آموزشگاه، انتشارات) برخوردار است، بعد از گذشت پنج سال، وظیفه ای سنگین را برای خویش به وجود آورده که از سوی جامعه هنری پیگیری می شود. این پیگیری و مراقبت، همچون پائیدنِ وضعیتِ درختی است که توسط ایده کاشته شده است. هر گاه در جامعه ای، مردم (و به طور کل مخاطبینِ یک جریانِ فکری)، مراقبت و پایش ثمرات یک اتفاق را پیگیری کنند، آن اتفاق دیگر فقط از آنِ بانی و برگزارکننده نیست؛ بلکه شکلی در ابعاد وسیع به خود می گیرد که با سرنوشت یک جمع در اتفاق و اشتراک خواهد بود. اینکه «ایده» همراهانی پیگیر دارد، نوید روزهای خوش برای این مجموعه است و آینده ای دشواری و شیرین را برای متولیان آن رقم خواهد زد. امید اینکه درختِ ایده ثمرات متعالی تری برای زمینی داشته باشد که در آن کاشته شده است.
ایمان ملاجعفری
مدرس و طراح گرافیک
از روزهایی که فیلم سینمایی بعدازظهر جمعه، تنها در شبکه یک معنی داشت و ویدئوهای مخفیانه و گه گاه رفتن به سینما، گروهی از فیلم و سریال را به یاد دارم که درباره “تب طلا” ساخته می شدند و آدم ها را می دیدم که خانه و زندگیشان را رها کرده و آواره رودخانه ها و کوه ها می شدند. فارغ از درستی یا غلطی ماجرا چقدر جریان شیرینی بود، اگر مثل اقبال چارلی چاپلین طلا هم یافت می شد.
این روزها، شایدم این سال ها تب گرافیک و تبلیغات مثل یک بیماری همه را فرا گرفته. از سال هایی که گرافیک با گرانیت اشتباه گرفته می شد رسیدیم به روزهایی که در هر خانواده یا فامیلی تعدادی گرافیست می توان یافت.
حکایت همان پیدا کردن طلاست، خیلی ها فقط آواره می شوند. بعضی ها هم چیزهایی می یابند که به جای طلا به آنانی که تا به حال طلا ندیده اند می فروشند و این گروه آخر متاسفانه در گرافیک ایران بسیارند.
نرم افزارهای گرافیکی ارزان قیمت در ایران، گسترش اطلاع رسانی، اینترنت و نیاز شدید بازار، دست به دست هم داده اند تا افراد شاغل در این حرفه روز به روز افزایش یافتند.
دانشگاه های خوب سراسر کشور قطعا بخشی از نیاز آموزش گرافیک را تامین می کنند ولی فعالیت حرفه ای در این رشته حاصل از تجربه چندین ساله و کار مداوم است در کنار آموزشهایی تکمیلی و کارآمد.
آموزشگاه های بسیاری در این خصوص فعالند و به حمل این بار سنگین کمک می کنند، ولی تعداد آنهایی که در حوزه گرافیک تاثیر گذارند به تعداد انگشت های یک دست هم نمی رسد و ایده یکی از آنهاست که در جستجوی طلای ناب در آموزش گرافیک است، با چشمانی باز، حواسی جمع و پشتکاری بالا.
مهدی احمدیان شیجانی
پژوهشگر و مدرس مطالعات اجتماعی
در جامعه ما علی رغم داشتن نیروهای مستعد ، توانایی های خلاق شکوفا نمی شود، علت اصلی این امر، نامشخص بودن جایگاه خلاقیت و فقدان رشد و شیوه های پرورش آن است. در صورتی که برای نایل شدن به پیشرفت های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی به افراد مستعد و خلاق نیازمندیم.
در آموزش با هدف پرورش خلاقیت باید یادگیری چگونه دانستن و یادگیری اصیل و عمیق و تناسب محتوا با اهداف و آموزش چگونه با دیگران زیستن را به دانشجو آموزش دهند که البته ما شاهد کاستی های بسیار زیاد این مبحث در محیط های آموزشی و آکادمیک جامعه مان هستیم.
حال مدارس تخصصی همچون مدرسه ایده با ارائه دقیق و عمیق آن چیزی که دانشجو در پی کسب آن است می تواند در مسیر اصلاح و ترمیم این نقیصه بزرگ آموزشی ما کمک رسان باشد.
امیر سحرخیز
کارگردان و مدرس انیمیشن
با جرات مي‌توانم بگويم كه هيچ موسسه آموزشي نديده‌ام كه با اين كيفيت به آموزش انيميشن پرداخته باشد. در اين آموزشگاه اساتيدي همچون استاد نكويي حضور دارند كه انيميشن را همزمان با تغيير و تحولات روز دنيا دنبال و به هنرجويان منتقل مي‌كنند به همين دليل خروجي كار هم بسيار راضي كننده است و باعث تداوم فعاليت‌هاي هنري در اين آموزشگاه شده است.
بابک نکوئی
انیماتور
برای آموزش دیدن در رشته های هنری شما دو راه پیش رو دارید: یا در یکی از مقاطع تحصیلی آموزش عالی به دانشگاه بروید یا در یکی از بی شمار آموزشگاه های خصوصی اسم نویسی کنید. در مورد نخست نظام قدیمی آموزش عالی که طرح درس آن مربوط به سالهای دور است به هیچ وجه پاسخگوی نیاز هنرجویان امروز نیست و در مورد دوم هم همواره بجای آموزش هنر با آموزش نرم افزارهای مختلف مواجه خواهید شد.
اما در مورد مدرسه ایده مسئله متفاوت است. ایده سعی میکند در شرایطی متفاوت و با نگاهی مدرن و کاربردی و به روز به مقوله آموزش هنر بپردازد. این مسئله ناشی از مدیریت متفاوت و تلاش فراوان و روزافزون کادر خوب ایده است.
نگاه ایده به آموزش هنر متفاوت است.
بابک فروتنی
عکاس
در این چند سال هنرجویان و دانشجویان بسیاری به ایده آمدند، آموزش دیدند، تجربیات خود را وسعت بخشیدند و راهی بازار کار حرفه ای شدند. حضور ذهن ندارم که در کلاس های من تاکنون جمعا” چند صد نفر شرکت کرده اند اما از آن عده ای که با خبر هستم شاهد بودم که راه خود را مبتنی به آموزه های ایده یافتند و در کارشان بسیار هم موفق شدند.
پژمان فخاریان
کارگردان تیزرهای تبلیغاتی
هیچوقت با مدرسه ارتباط خوبی نداشتم و نهایتا آن را نیمه کاره رها کردم ،مدرسه در ذهنم یک جای خشک و منظم بود که باید به اجبار در آن حضورمی یافتم تا اینکه اسم یک مدرسه دیگر رو شنیدم و دوباره در 42 سالگی به مدرسه رفتم، البته این بار دیگه شاگرد نبودم و در نقش معلم به این مدرسه میرفتم و دیگه از اجبار هم خبری نبود و به جای فضای خشک و منظم دوران مدرسه، در فضایی که در مدرسه ایده حاکم بود تلاش کردم فضایی متعادل را ایجاد نمایم.
پژمان رحیمی زاده
مدرس تصویرسازی
پنج سالگی تان را تبریک می گویم و آرزو می کنم رویاهای تان همیشه سبز باشد.
بیتا امیری
مدرس گرافیک
من ایده دارم، تو ایده داری، او ایده دارد و وقتی که ما همه در کنار هم باشیم ایده داریم نیازی که در جامعه امروز گرافیک به شدت احساس می شود و حضورش بخشی از بار آموزش و رشد دانشجویان و علاقمندان این رشته را به دوش می کشد.
فعالیت ایده در زمینه های مختلف، برگزاری نمایشگاه هایی از آثار داشجویان تا استادان برجسته، برگزاری سخنرانی ها و کارگاه های آموزشی، تورهای آموزشی، انتشار کتاب های تخصصی و انجام امور تبلیغات که در این مدت کوتاه جز با همدلی و همراهی صمیمانه میسر نبوده است، قابل تقدیر است.
حضور در این جمع افتخاری است که مسئولیتی را یادآور می شود، مسئولیتی که باعث می شود به خلاء های موجود در حیطه آموزش و دروس دانشگاهی بیشتر توجه کرده و در راه رفع این نیازها موثرتر باشیم. اکنون پنج سال از این کوشش می گذرد و ما در آستانه آینده ای روشن، همچنان منتظر بلوغ، پیشرفت و ایده ای بزرگتر و والاتر هستیم و همه با هم برای هموارتر کردن این راه می کوشیم.
فرشید پارسی کیا
طراح و مدرس گرافیک
آموزش در حوزه ایده های پیچیده با ترکیبی از اعتبار، دانش، تجربه و سیاست توانایی ساخت هویتی در ارکان اجتماع داشته است. در واقع مدرسه ایده از منظر من چیزی شبیه به این اوصفا را پی میگیرد. با ایده های پیچیده در آموزش، با ترکیبی از اعتبار، دانش، تجربه و سیاست، همچنین سعی بر آن می کند که با رویکردی تخصصی راهکارهای جدیدی را در این حیطه به وجود آورد.
سام نفیسی
مشاور توسعه‌ی برند
برای من ، ایده یک ظرف پر از امکان است. جایی که از مدیر و مسؤل ثبت نامش گرفته تا گروه استادان و هنرجویان، هر کدام آن چه می خواهند را در فضای مدرسه جاری میکنند. ایده امکان رشد است و پویایی، برای خودم و هنرجویانم. اینجا کنارشان می نشینم و چیزهایی را که از استادانم، از همکارانم و ازحرفه ام آموخته ام با آن ها سهیم می شوم. با بودن در فضای ایشان رشد می کنم و برای آن که همیشه چیزی برای سهیم شدن با نگاه های مشتاق هنرجویانم داشته باشم، هر روز بیشتر می خوانم و بیشتر می آموزم. برای من، ایده امکان طراوت است و سرزندگی. چون بودن در فضای پر از امکان که ایده، همکاران و هنرجویانم خلق می کنند، بوته های خلاقیت ذهن مرا تازه و سرزنده میکند. چون از آموختن و آموخته شدن لذت می برم و توان می گیرم .
هرچند ایده به حتم معایبی هم دارد و کسی هم منکر نیست. حتی نشنیده ام تا امروز ، خود آرش سلطانعلی هم ادعای کامل بودن و بی عیبی کند، اما من به پاس فرصت و امکانی که سه سال پیش با یک روبان ساده سبز رنگ به من هدیه شد، این جا هستم و برای هر روز بالنده تر شدنش، کار میکنم.
رضا عالی
طراح و مدرس گرافیک
گاهی هدف؛ تنها آموزش نیست. نگاهی متفاوت به مقوله هنر آموزش نیز هست. نگاهی در بستر فرهنگ. آموزشگاه ایده تنها جایی نیست که در زمینه آموزش فعالیت دارد؛ ولی از بهترین هاست. محلی برای فرهنگ سازی در زمینه هنر و آموزش مدرن. کیفیت آموزشی، تجهیزات مناسب و برخورد حرفه ای با هنر، از مواردی است که در مقوله آموزش نیاز به آن احساس میشود و تمام این موارد را در ایده میتوان یافت و دلیل این سخنان؛ استادان حرفه ای و شاگردان بسیاری است که همگی از ایده با افتخار صحبت میکنند.
مرتضی یزدانی
نقاش و مدرس هنر
فرهنگ و هنر هر کشور به واسطه آموزش و پرورش از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند و تمامی انسان ها، به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه، در فرایندهای آموزشی قرار می گیرند.
اهمیت آموزش تا بدان پایه است که انسان، در طول تاریخ، بنا بر ضرورت های حاکم، آموزش را از فرایندی ناخودآگاه به فرایندی نظام مند و خودآگاه تبدیل کرده است. اکنون در دوران ما، با ایجاد روش های جدید و امکانات وسیع چند رسانه ای، دوران مدرن آموزش، با قدرت و سرعتی شگفت آور رو به گسترش است.
آموزشگاه ایده، همان طور که از نامش بر می آید، طی 5 سال، با آموزش موفق هنرجویان رشته های مختلف هنری خود، توانسته است با دعوت از مدرسان متخصص و با به کار گیری ایده های جدید آموزشی در فضای ویژه، آموزش حرفه ای را پیوسته رشد داده و جایگاه خود را در فضای پر رقابت آموزشگاه ها و مدارس تخصصی، تثبیت کند.
امید است با برنامه ریزی دقیق و هدف گذاری بلند مدت ، روند رو به رشد مدرسه ایده، همچنان ادامه یابد.
علی شمس
طراح گرافیک
نیم نگاهی به درختان حاشیه خیابان از پنجره کنار میز کار، پاییز به خوبی قابل تشخیص است. برای چهل و ششمین بار باید شاهد کهنه شدن و محو شدن چیزهایی باشم که همیشگی جلوه می کردند، این همیشگی بودن گاهی وقت ها دلنشین است و گاهی هم نه. هیچوقت نتوانستم در مورد پاییز نظر قاطعی داشته باشم.
در تمام سال هایی که پاییزش برایم با تدریس گذشت، همواره این آرزو با من بود که در بهار پیش رو شاهد رویش مجدد آموزشی پویا و هدفمند باشم.
ولی تا آن زمان باید چشم به حرکت های حرفه ای و پرامید ولی در ابعادی کوچک تر داشت. آموزشگاه های هنرهای تجسمی که از درک ضعف های بزرگ آموزشی و شناخت خلاء ناشی از آن در بازار کار حرفه ای بوجود میآیند امید میرود که با برنامه ریزی دقیق راه حل مناسبی برای حل این مشکلات فراهم آورند. در این میان شایسته نیست این توقع ایجاد شود که حل این مشکلات تنها به عهده آنها است.
“ایده” حرکتی است که پنجمین سالگرد خودش را پیش رو دارد. تلاشی که از ابتدا با آن همراه و شاهد بالندگی آن بودم. “ایده” با تمام تلاشی که برای دست اندرکارانش امکان پذیر است در حال ایجاد یک فضای آموزشی متفاوت و بالنده است.
در این میان دست اندرکاران “ایده” هم باید به خاطر داشته باشند که قدم در راه بسیار پر مسئولیتی گذاشته اند که هر روز نگاه ها به آنها را منتقدانه تر و نیاز به پاسخگویی حرفه ای از آنها را بیشتر می کند.
به امید شکوفا شدن هر چه بیشتر این جوانه در بهار پیش رو.
شکوفه فلاح
نقاش و تصویرگر
همواره نظرم راجع به مدرسه ایده عالی بوده و فکر میکنم چنین مدارسی در این سطح لازمه فضای آموزش هنرهای تجسمی می باشد. ایده روندی بسیار منسجم و مفید را در جهت آموزش به دانشجویان ارائه می کند.
علیرضا جوادی
هنرمند
آموزشگاه ایده یکی از آموزشگاه های موفق در تهران می باشد که از ابتدای شروع کار این آموزشگاه بنده لحظه به لحظه رشد این آموزشگاه را جهت پیشبرد هنر و مفاهیم هنری مشاهده کرده ام. این آموزشگاه در عرصه هنری بسیار فعال و پویا بوده است و امیدوارم که در ادامه مسیر همیشه موفق و پیروز باشد.
مهدی محمدی
مدرس کارگاه های طراحی و نقاشی
از اولین همراهان شکل گیری ایده بودم. از شروع تا هم اکنون شاهد و ناظر رشد این مجموعه هستم. معلم بودم در کارگاه های طراحی پوستر، طراحی پایه، مبانی و نقاشی ….
ایده همواره جرات نوآوری داشته است.
ایده در معرفی و شناساندن خود همواره خلاق و جسور بوده است.
ایده اساتید کم نظیری را دعوت کرده است.
همراهی ایده در امور فرهنگی ستودنی است.
ایده همواره پر تلاش بوده و قابل تحسین است.
هادی
مدیر نگارخانه فرهنگسرای بهمن
“ایده” و فعالیت‌های آن بسیار موفق است، مخصوصاً نوع برخورد و رفتار پرسنل آن، شایسته تقدیر است.
فروغی
مدیر نگارخانه کمال‌الدین بهزاد
“ایده” مجموعه‌ای بسیار منظم، با فعالیت‌های کاملاً موفق و تخصصی می‌باشد. ایده را به نظم و زیبایی می‌شناسم.
رحیم‌دوست
مدیر گالری آشیان مهر
“مدرسه ایده” در این حوزه بهترین است. هم زیبا، هم موفق؛ و از همه مهمتر، نوع رفتار و برخوردشان بسیار عالی است.
حسن کیائیان
مدیر انتشارات چشمه
“ایده” را به خوبی می‌شناسم از فعالیت‌های موفق آن، بسیار خرسندم.
ثلعبی فرد
مدیر روابط عمومی موزه امام علی
“ایده” یک برند موفق است، سرشار از ایده‌های تازه … بسیار خوب و فعالانه عمل میکند.
فخاری
هنرمند خوشنویس
مدرسه ایده مجموعه‌ای قوی، فعال و موفق است.
محسن ارژنگ
عنوان ایده مفهومی پربار و گرانقدر نهفته در خود دارد و موسسه ایده در این 14 سال توانسته این مفهوم و معنا را به طور زیبایی پاس بدارد.
رضا مافی
راه اندازی یک کسب و کار آموزشی در ایران، کم از معجزه نیست و ادامه کار چه بسا معجزه ای بزرگتر. ایده چهارده سال است که همراه ماست. امیدوارم 140 ساله شود و رهبری آرش سلطانعلی عزیز مستدام باشد.
