ایران درودی، بانوی نور به نور پیوست

پس از تحمل سه ماه بیماری و در 85 سالگی

ایران درودی، بانوی پرآوازه نقاشی معاصر ایران، پس از تحمل سه ماه بیماری و مبارزه، در روز جمعه ـ هفتم آبان ماه ـ درگذشت.  تکتم نعیمی، مدیر برنامه‌های ایران درودی و عضو بنیاد ایران درودی، با تایید خبر درگذشت این هنرمند گفت: «متاسفانه صبح هفتم آبان ساعت هفت و نیم بعد از تلاش‌های کادر درمان بیمارستان دی ایران درودی دار فانی را وداع گفت. او از ۱۱ شهریور و بعد از بهبود ابتلای به کرونا، همچنان درگیر رفتن به بیمارستان بود و چند باری هم بستری شد. با این حال هفته پیش حالشان به صورت اورژانسی خراب شد منتقل به بیمارستان شدند اول بیمارستان ایران مهر و بعد به بیمارستان دی رفتند و در آی سی یو بستری بود.»

کارگاه نقاشی

همچنین پیکر ایران درودی، روز 11 آبان از مقابل موزه هنرهای معاصر تهران به سوی خانه ابدی بدرقه شد تا در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شود. عمید نایینی؛ رییس هیات مدیره بنیاد ایران درودی، جماد مجابی، طاها بهبهانی، آزاده درودی؛ برادرزاده ایران درودی و … از سخنرانان این مراسم بودند. همچنین، هادی مظفری؛ مدیرکل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، احسان آقایی؛ رییس موزه هنرهای معاصر تهران، نیکنام حسینی پور؛ مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت و مجید رجبی معمار؛ مدیرعامل خانه هنرمندان و جمعی از اهالی فرهنگ و هنر نظیر علیرضا تابش، سیف الله صمدیان، بزرگمهر حسین پور، عباس مشهدی زاده، حبیب الله صادقی، محمد جواد حق شناس، سعید اسلام زاده، ساعد نیک‌ذات، علیرضا اسماعیلی، لیلی گلستان، مژده طباطبایی، محمدرضا کارگر، حجت الاسلام محمود دعایی و … در این مراسم حضور داشتند.

ایران درودی ۱۱ شهریور ۱۳۱۵ در مشهد به دنیا آمد. او که از کودکی عاشق نقاشی بود، در دانشکده عالی هنرهای زیبای پاریس، در رشته نقاشیِ مدرسه لوور پاریس و رشته تاریخ هنرِ دانشکده سلطنتی بروکسل تحصیل کرده بود. درودی در طول حیاتش ۶۴ نمایشگاه انفرادی در سراسر جهان داشت و در بیش از ۲۵۰ نمایشگاه گروهی شرکت کرده بود. درودی از سال ۱۳۴۳ عضو کنگره بین المللی هنرمندان و منتقدان ریمنی، ووکیو و سان ماریو ایتالیا بود. او از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۱ تهیه کنندگی و کارگردانی بالغ بر ۸۰ فیلم مستند برای تلویزیون تحت عنوان شناسایی هنر را انجام داد. در سال ۱۳۴۷ فیلم مستند بی ینال ونیز را در مدت زمان ۵۵ دقیقه کارگردانی کرد و از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۱ استاد مدعو دانشگاه صنعتی شریف برای تدریس تاریخ و شناسایی هنر محسوب می شد.

از ایران درودی و همچنین درباره او کتابهایی به ماندگار مانده است که از آن جمله می‌توان به کتاب‌های «آثار نقاشی ایران درودی»، «در فاصله دو نقطه»، «چشم شنوا، قصه انسان و پایداری اش» و «گفت وگو با ایران درودی» اشاره کرد.