چگونه طراحی کیف را شروع کنیم؟

دست‌نویس‌های یک طراح کفش

همیشه فهمیدن چگونگی ساخت چیزها را بسیار دوست داشته‌ام. برای من، این کار مانند معمای بزرگی در انتظار حل شدن است و وقتی این کار را انجام می‌دهم، موفقیت و غرور را به‌ بهترین وجهی حس می‌کنم.

از سنین جوانی همیشه سازندگان مختلفی دوروبرم بودند. مادرم، هنرمند بود و پدرم، مهندس. پدربزرگ پدری‌ام یک تولید کننده کالاهای چرمی بود. او در دهه 1960 به طراحی و ساخت کیف برای معدنچیان استرالیای غربی می‌پرداخت. این کسب‌وکار به پدرم رسید و پس از او اکنون به من رسیده است، کسب‌وکاری که من بی‌نهایت به آن افتخار می‌کنم.

برای من تسلط بر ابزار و ساختن یک شیء فیزیکی یک حس بی‌نظیر است. دور شدن از صفحه‌نمایش‌ها و فناوری‌هایی که هر روز به‌عنوان یک طراح UX با آن‌ها احاطه شده‌ام، برایم بسیار لذت بخش است. برای ساخت کیف من از همان فرآیندی پیروی می‌کنم که می‌توان از آن برای هر طراحی  دیگری اعمال شود. آنچه در ادامه می‌آید مراحلی است که من در آن کار می‌کنم.

مشکلی را که می‌خواهید حل کنید تعریف کنید.

در حالی که ضروری است چیزی را بسازیم که از نظر زیبایی شناختی دلپذیر باشد مهم است که ابتدا با در نظر گرفتن عملکرد طراحی کنید. مشکل اصلی که سعی در حل آن دارید چیست؟ این کیف جای خالی چه چیزی را پر می‌کند؟ سوالاتی که باید از خود بپرسید ممکن است این باشد که در چه زمینه‌ای از این کیف استفاده خواهم کرد؟ چه مواردی باید در آن جا شود؟ کجا می‌خواهم ببرمش؟

مورد 1: کیف کار

من همیشه از حمل کوله پشتی بعد از کار کمی احساس ناراحتی می‌کنم. بنابراین به کیفی نیاز داشتم که عملکردی مشابه کوله پشتی داشته اما آنقدر شیک باشد که بتوانم آن را بعد از کار هم استفاده کنم. مدت زیادی چشمم به یک کیف سلین 4000 دلاری بود. از نظر بصری عالی بود، اما نه با لپ‌تاپ یا وسایل اسپرت من مناسب بود و نه بند بلندتری داشت. بنابراین خرید آن بی معنی بود.

تصمیم گرفتم خودم با چند ترفند آن را دوباره بسازم تا مطابق با نیازهایم باشد. اندازه کاملاً متناسب با وسایل من طراحی شده بود و یک گیره کوتاه روی بند اضافه شده بود تا بتوانم آن را مانند کوله پشتی به پشت خود بیندازم.

مورد 2: کیف شب

در چند مورد، متوجه شدم که به یک کیف شانه‌ای ساده و مشکی کوچک برای استفاده در فضای خارج از کار نیاز دارم. من از تجربیات گذشته و مشکلاتی که در مورد کیف بیرون رفتن داشتم، استفاده کردم. می‌دانستم داخل آن کثیف می‌شود، بنابراین کیف را با آستر پلاستیکی ساختم تا بتوان آن را به راحتی پاک کرد. این کار همراه بود با بسته شدن زیپ که تضمین می‌کرد وسایل من ایمن هستند و نمی‌افتند.

تحقیق و برنامه‌ریزی

پوست‌های چرمی ارزان نیستند، بنابراین برنامه‌ریزی در طراحی باعث صرفه جویی در وقت و هزینه شما می‌شود. من در مورد طرح‌هایی که در حال حاضر وجود دارد تحقیق می‌کنم و از عناصری که دوست دارم الهام می‌گیرم و دقت زیادی نسبت به ویدیوهای آموزشی برندها دارم زیرا نشان می‌دهد که طراحان چگونه کیف‌های خود را می‌سازند. آن‌ها منبع بسیار خوبی هستند زیرا در بسیاری مواقع از روش‌هایی پیروی می‌کنند که شما نیز می‌توانید انجام دهید.

ساختن نمونه

ابتدا با ایجاد نمونه‌های اولیه کاغذی شروع می‌کنم. برای هر مدلی که می‌سازم، الگو را تغییر می‌دهم تا شکل و اندازه‌اش درست باشد. مرحله نمونه سازی زمان بسیار خوبی است تا مطمئن شوید تمام اشیاء واقعی که در کیف قرار می‌دهید جا می‌شوند.

همچنین ایده خوبی است که نمونه‌های اولیه کاغذی را در محیط بپوشید تا از اندازه و نحوه قرارگیری آن بر روی بدن مطلع شوید. تصویر بالا نمونه‌ای از آزمایش محتوای واقعی من است. لباس‌های باشگاه و لپ‌تاپ من باید در آن جا می‌شد وگرنه وجود کیف بی‌ارزش می‌بود.

آیا با لپ تاپ و تجهیزات بدنسازی من مناسب است؟

من از کاغذ برای بدست آوردن اندازه، شکل و الگو استفاده می‌کنم و از پلاستیک برای تست ساختار و از چرم ارزان قیمت برای تست‌های دوخت و نازک کاری. به یاد داشته باشید، این یک چرخه دائمی است. شما به نقطه‌ای خواهید رسید که باید در مورد یک الگو تصمیم بگیرید تا وارد مرحله ساخت شوید.

ساختن الگو

با اصلاح و بهبود هر طرح، الگوسازی همزمان با نمونه سازی انجام می‌شود. وقتی آماده باشم که آن را به چرم تبدیل کنم، یک الگوی نهایی‌تر ایجاد خواهم کرد.

من الگوهای خود را با اتوکد ترسیم می‌کنم، برنامه‌ای که در طول دوران تحصیل در رشته معماری یاد گرفتم. با این برنامه می‌توانم الگو را با اندازه‌های دقیق به واقعیت درآورم. همچنین مواردی مانند: محل دوخت‌ها، جایی که سوراخ‌ها نیاز به پانچ شدن دارند و مقدار روکشی را که نیاز دارم، تعریف می‌کنم.

ساختن

اکنون موقع رسیدن به بهترین بخش یعنی استفاده از ابزارهااست. البته من  ابزارهای لوکس زیادی ندارم، بنابراین سعی می‌کنم تا جایی که می‌توانم از آن‌ها در طراحی استفاده نکنم و اجازه بدهم کاربردی بودن و فرم به جای ابزارآلات سخن بگویند.

همانطور که در حال ساخت یک کیف هستم، نکته‌هایی را مانند ترتیب دوخت  یادداشت می‌کنم یا این که خشک شدن چسب یا لبه کیف چقدر طول می‌کشد و چه بخش‌هایی را ابتدا باید می‌ساختم و غیره. تمام قطعات مورد نیاز باید پیش از دوختن شدن به یکدیگر آماده شوند. گاهی اوقات من فقط باید آن را در حین انجام متوجه شوم.

وقتی نوبت به مرحله ساخت می‌رسد، باید ابزار و ماشین آلات مناسب داشته باشید. شما نمی‌توانید از چرخ خیاطی پارچه‌ای استفاده کنید، زیرا برای دوختن لایه‌های ضخیم چرم به اندازه کافی قوی نیست. من بسیار خوش شانس هستم که به انواع مختلفی از ماشین آلات ساخته شده برای کار چرم دسترسی دارم. این کار به شما این امکان را می‌دهد که هنگام دوختن آنها را به یکدیگر  با ضخامتی ثابت متصل کنید.

وقتی کاری اشتباه انجام شد بهتر است فقط به راه خود ادامه و به ساخت آن ادامه دهید. اشتباهات، پیشرفت‌ها یا چیزهایی را که می‌خواهم برای دفعه بعد تغییر دهم، یادداشت می‌کنم.

در زندگی واقعی از آن استفاده کنید

بعد از اینکه کیف را تمام کردم و قبل از اینکه یک نسخه جدید بسازم، مدتی از آن استفاده می‌کنم. به این ترتیب چیزهایی مانند نقص‌های ساختاری و مشکلات عملکردی را کشف می‌کنم. همراه با اینکه تفاوت‌های چرم و تغییر شکل آن را خواهم دید. حتی ممکن است متوجه شوید که بهتر است از آن در زمینه‌ای متفاوت با آنچه در ابتدا فکر می‌کردید استفاده ‌کنید.

نسخه 1. داخل آن برای دیدن محتویات خیلی تاریک بود و برای عملکرد کمی کوتاه بود

من دو نسخه از این کیف سطلی درست کردم. اولی کوتاه‌تر بود و آستر نداشت. بعد از استفاده زیاد از کیف متوجه شدم که محتویات داخل آن را نمی‌بینم. بنابراین نسخه دوم را با فضای داخلی چرم بز طلایی روشن ایجاد کردم. من همچنین آن را یک اینچ بلندتر کردم، زیرا احساس می‌کردم که نسبت‌ها کمی تغییر کرده و کیف پولم از بالا بیرون زده و زمانی که در جمع هستید ایده آل نیست.

نسخه 2 یک آستر از چرم بزی طلایی اضافه کرد تا فضای داخلی را بیشتر نمایان کند

نسخه 2 این یک اینچ بلندتر شد تا کیف پول من را در حالت ایستاده بپوشاند.

درس گرفتن از اشتباهات

این نمونه‌  کیفی است که من شروع به ساختن آن کردم. چرم برای حفظ شکل ساختاری که می‌خواستم خیلی نرم بود، بنابراین به هر قطعه، لایه‌ای سفت کننده اضافه کردم. خیلی زود فهمیدم که آن را به ترتیب اشتباهی مونتاژ کرده‌ام زیرا خیلی سفت شد. نمی‌توانستم آن را در اطراف چرخ خیاطی حرکت دهم.

درنهایت  این کیف را ول کردم زیرا وقتی که گذاشته بودم برای ساخت کیف جدید تمام شده بود. همانقدر که «دور انداختن» چیزی که برای آن تلاش زیادی می‌کنید، ناخوشایند است، اشتباهاتی که مرتکب می‌شوید همگی تجربیات یادگیری ارزشمندی هستند. چیزهایی که هر بار یاد می‌گیرید می‌توانند در طراحی‌های آینده خود استفاده شوند.