برگزاری نشست تحلیل حراج تهران از منظر هنر و اقتصاد در موسسه فرهنگی هنری ایده 

فروش 158 میلیاردی حراج تهران در این دوره توجه زیاد جامعه هنری را به خود معطوف کرد و این ضرورت احساس شد تا با برگزاری نشستی با هدف بررسی و تحلیل ابعاد متفاوت حراج به درک و شفاف سازی آن پرداخته شود. به همین منظور نشست تحلیل حراج تهران با حضور کارشناسان این حوزه همچون دکتر سمیه رمضان ماهی، پرویز براتی، حافظ روحانی، محمود نورایی و دکتر آرش سلطانعلی در محل موسسه فرهنگی هنری ایده برگزار گردید و مسائل مهم و قابل تامل حراج تهران توسط هر یک از کارشناسان در این نشست مطرح شد.

در ابتدا دکتر رمضان ماهی به مفهوم مهم «نهاد» در دنیای امروز هنر اشاره کرد و همچنین امر اقتصادی و بار معنایی واژه «اقتصاد فرهنگ» را قابل توجه خواندند. ایشان مواردی نظیر؛ ضرورت امر شهودی و عارف مسلک بودن هنرمند، شغل پنداشته نشدن هنر و باور به  لذت بخش نبودن شغل را  عناوینی برشمردند که باور عمومی و منتقدان به حراج و نرخ های فروش آثار وارد می کنند. اختصاص داشتن 20 درصدی بازار هنر غیر اروپایی و بخش خاورمیانه به هنر ایرانی نیز از مسائلی بود که پیرامون آن توضیحاتی را بیان کردند. وجود انواع نقد ها به حراج، ایجاد شدن کنش فرهنگی به واسطه حراج، رویکردی بودن نهاد هنر، اثر گذاری حراج بر ایجاد گالری ها و رویه مجموعه داری نیز مسائلی بودند که در ادامه صحبت های ایشان مطرح شد.

همچنین لزوم نقد درست و سازنده به ساختار حراج، رشد حراج تهران در شرایط انقباضی جامعه و  ظرفیت بیشتر حراج در پرش بالاتر قیمت با وجود افزایش نرخ دلار را مسائلی دانستند که نباید از آنها چشم پوشید. مساله مهم شهرت و توافق بین الاذهانی در فروش آثار، بالا بودن هزینه نگهداری آثار، دلایل افشا نشدن نام خریداران حراج، عملکرد حراج به عنوان موتور حرکت کار هنری، کارایی هیجانی و تشویق به سرمایه گذاری نیز از نکات و موضوعات مهمی بودند که در جمع بندی مطالب به آنها اشاره کردند.

محمود نورایی نیز در ابتدا تعریف تاریخی جامعه بازرگانی هلند به عنوان مبدا مفهوم کارکرد حراج هنری، تجاری بودن حراج، افزایش فروش حراج تهران به دلیل تغییرات نرخ دلار، تاثیر حراج بر گردش مثبت سرمایه و نوعی اقتصاد هیجانی را از مسائل مهم برشمرد. در ادامه نیز  چگونگی ایجاد توازن قیمت بین فروش داخل و خارج  آثار در حوزه خاورمیانه و منطقه عرب نشین، دلایل حقوقی و منطقی عدم شفافیت اسامی خریداران حراج تهران و مسائل مهم در کارشناسی آثار را به تفصیل بیان کرد. او همچنین بر امر مالیات در اقتصاد ایران، معاف نبودن حراج تهران و اثبات عدم پولشویی، توضیح رانت به عنوان بیماری اقتصاد ایران در برابر پولشویی تاکید نمود  و در آخر نیز حراج تهران را به عنوان فضای مناسب طبقه خاص سرمایه داری و ایجاد کننده گردش پولی آنها در داخل فضای هنری کشور خواند و توجه به کارکرد حراج در سطوح متفاوت سیاسی اجتماعی و ریسک محدود حراج با توجه به شرایط کنونی را مسائلی دانست که نباید آنها را نادیده گرفت.

آرش سلطانعلی عدم موافقت خود را با انتظار عموم مردم از رفتار خیریه گونه حراج های هنری بیان کرد و عدم شناخت درست نسبت به ساختار و کارکرد حراج را مساله مهمی برشمرد. همچنین سوالات قابل توجهی را مانند پرسشگری نسبت به وارد شدن مبلغ حراج در بازار هنر طرح کرد و در آخر نیز کلیت دلایل مبتنی بر اثرگذاری حراج در ارتقا ارزش آثار هنری را عنوان نمود.

حافظ روحانی نیز با اتخاذ رویکرد انتقادی نسبت به حراج تهران مسائل مهمی همچون؛ سرمایه داری نبودن اقتصاد ایران بدلیل عدم عدالت و رقابت سالم، شبه برانگیز بودن حراج تهران، بی رقیب بودن حراج و عدم امکان وارد شدن طبقات پایین تر را مطرح نمود. همچنین نبود شفافیت نسبت به قیمت گذاری استاندارد و کارشناسی اصالت آثار، عدم ثبات در جهت گیری حراج نسبت به رویکرد سرمایه داری و عدم امکان تبادل ارز را از نکات مهم برشمرد. در آخر نیز مواردی نظیر ناتوانی حراج تهران در ایجاد حراج های دیگر به دلیل منابع محدود مالی و تاوان دادن حراج در پاسخگویی نسبت به حاشیه ها به دلیل محدود بودن بنیادهای کارشناسی آثار در بستر فعلی آن، دو نکته قابل تامل در صحبت های ایشان بودند.