اکسپرسیون، اصول مبتنی بر قریحه در وسعت تصویرسازی

اکسپرسیون، بر بن مایه نمایش اغراق از تصویر اجسام شکل گرفته است. این غلظت مبری از هر گونه طبیعت گرایی، با وضوح و تاثیر پذیری قریحه،  عاری از هر گونه تغییر و عادی انگاری، به بیان حالت روحی و عاطفی،  میپردازد. سبک هنرمندان این مکتب، به شکل افراطی ذهن گرایانه با پوشش افراط در قریحه است، اکسپرسیون ، ژرف نمایی و دعوت به تعمق از سوی هنرمند، از شیوه های این مکتب است. تصویرسازی، به واسطه تجلی و مدد گیری کامل از گنجایش ذهن، میتواند بستر مهیا و فعال  سبک اکپرسیون شود. هدف از مقاله پیش رو ، پس از تعریف ماهیت این سبک، بیان مزایا و چگونگی بهره مندی از تصور و تبدیل و انتقال آن به شکل تصویر، در هنر تصویر سازی است. در این اثنا، به در خور ترین بستر بروز این دو عاملیت هنری( تصویر سازی و سبک اکسپرسیون) ، تصویر گری کتاب کودک، پرداخته میشود. بررسی دلایل کام یابی تصویرسازی در حوزه اکپرسیون، در مقایسه با دیگر آرایه های تجسمی و دیگر مکاتب هنری، مورد بحث قرار گرفته است.

از پیدایش تا ماهیت اکسپرسیونیسم

پیدایش این مکتب به آلمان قرن نوزدهم باز میگردد. تاریخچه اکسپرسیونیسم یا تعبیر گرایی، به معنای فشردگی است. اکسپرسیون غلو در رنگ‌ و فرم است. این مکتب هنری، به بیان هر چه صریح تر و شفاف تر حالات  شدید عاطفی و درونی هنرمند می پردازد. این شیوه در ابتدا، هجوم و قیامی بوده است، علیه قانون مندی های جامعه، و مقررات و نظام غیر انسانی، که با به کار گیری از رنگ‌های تند و مهیج و ضربات مکرر و هیجان زده  قلم مو و شکل‌های اعوجاج یافته و خارج از چارچوب ، هر گونه سامان دهی ،آرامش و چشم نوازی را قلم میگرفته است. تاثیرات و دریافت شخصی از حقایق با دخل و تصرف احساسات و عواطف، تعبیر دیگر آن است. اکسپرسیون با به کارگیری روش های جدید و متفاوت هنری که در قرن نوزدهم ،پدیدار شد، به نشان دادن درون مایه ها و زوایای غیر قابل رویت از روان پرداخت، که با غلّو در نمایش احساسات (بیشتر رنج و درماندگی) طعنه ای به سبک های پیش از خودش بود.

تحریف عناوین دنیا بیرون و تغییر پیوستگی، و نمایش تشویش ذهن نا آرام، به هم ریختن انسجام زمانی و مکانی با تشکلی هنرمندانه، از خصایص سویه هنری اکسپرسیون است.

اکپرسیون ، قراردادهای سنتی و هنری  مکاتب واقع گرایانه را منقضی کرده و اعتراضی بر ضد نظم موجود و رایج پیش از خود را، به وجود می­آورد.

تصویرسازی، آرایه تخیلی _ تجسمی

ریشه لغت ILLUSTRATION در تصویرسازی، از انگلیسی میانه، سرچشمه گرفته است.ریشه این کلمه در فرانسوی لاتین بوده است و به معنای روشنایی، معنوی و یا فکری است.

تصویر سازی ، شامل متنی تصویری است که منجر به درک متن و مفاهیم مورد نظر میشود. تصویرگری، سرشار از تخیل است،که به توصیف قصد و ذهنیت هنرمند میپردازد.

روایت گری ، از طریق داستان پردازی تصویری، منجر به انتقال داده ها و پیام هایی میشود ، که در یک قاب مطرح میشود، این روایت داستان، به برانگیختگی احساسی در مخاطب می­انجامد.

مراحل اولیه تصویر سازی در ذهن هنرمند ساخته میشود، فضای پویا و سیال ذهن ، به فرم دهی اهداف تصویری او، کمک میکند.این آرایه تجسمی، در خور ترین بستر برای برداشت های ذهنی ، بدون نیاز به توضیح است. انچه این هنر را از نقاشی متمایز میکند، هدف مند بودن تصویر سازی ، به قصد داشتن کاربرد مشخص برای مخاطب است.در تصویر سازی، واژگان به تحریر در می­آیند.

ابزار و حوزه های رسیدن به محصول، در این هنر بسیار متنوع است ( دوره های موشن گرافیک، طراحی مد و لباس، طراحی کاراکتر، نقاشی مدرسه هنری ایده فضای واجد الشرایطی برای آموختن این مهارت است).

سبک در تصویرسازی

هیات و اصول ترکیب و چیدمان عناصر هنری با هم را سبک میگویند. سبک های هنری به تعریفی از هویت فردی و شخصیت هنرمند نیز میپردازد. سبک ، یک شیوه برا ابراز هنر و نمایاندن آن است که در برهه خاصی از زمان یا جامعه، معنا میگیرد. وجه تمایز یک اثر بر حسب توضیح مفاهیم و عناصر شاکله، که سبب تغایر و تفاوت میشود، سبک نامیده میشود.

دوره جامع تصویرسازی

موازات سبک اکسپرسیون با تصویرسازی

تصویرسازی به تخیل هنرمند ، ساختار تجسمی میدهد. تخیل ، آزادترین بخش اثر هنری هنرمند است. طرح آغازین هر هنرمند، به طور معمول، نخست در ذهن و پندارش و در نبود اشیا و پدیده ها مجسم می‌شود. این موضوع میتواند امکان اضافه کردن احساسات با هر شدت و باز خوردی را، برای  هنرمند و اثرش، فراهم کند. از این لحاظ، اکپرسیون با قائل شدن قریحه مضاعف و اغراق شده، درگاه خوبی برای تصویر ساز وفادار به اصلوب این سبک است.

تصویر سازی تحریر تصویری از نسخه ای است که در ذهن هنرمند ایجاد میشود. آنچه که به بیان موازات و قرابت این دو گونه و عرصه هنری با هم میپردازد، این است که برای استفاده از سبک هنری اکسپرسیون، هنرمند مشمول استفاده رها از رنگ و نقش و نگار هجومی است. حال، با توجه به کارکرد تصویر سازی،که تخلیه آزاد از فضای باز تخیل است، سبک اکپرسیون،با دارا بودن ابزار برداشت مطلق از عواطف، و تصویر سازی با اتکا بر عنصر تخیل، در مکمل ترین حالت به نسبت یک دیگر هستند.در نقاشی غالبا، از سوژه ای رویت شده باز خلق صورت میگیرد و در دیگر ارایه ها تجسمی، سوژه پس از خلق قابل رویت است و این گونه آنچه که به واسطه زمان دستخوش تغییرات میشود، حالت روان و احساس است ک جرقه پدید آمدن اثر بوده. اما در تصویر ساز، این فاصله، تنها مسیر تخیل یا سطح کاغذ و بوم را طی میکن، لذا بستر درست تری برای وفاداری به اصول اکپرسیون است.

تصویرسازی با استواری بر شالوده تخیل در ذات،  بن مایه های  تولید یا تبدیل به اکسپرسیون را داراست و ایده های سازنده­ ای دارد که قادر خواهد بود که پیام های درونی خود را موافق با تمایلات جامعه ازعالم درون به عالم بیرون منتقل کند.

تصویرگر سبک اکسپرسیون، می تواند یک روان شناس و جامعه شناس هنری باشد که از ماورای صفحه تصویرش به مفاهیم با در نظر گرفتن بار روانی و عاطقی هر کدام، پی ببرد. تخیل و ایده های سازنده او، پیام روان و ذهنی اش را با چاشنی احساسات منتقل میکند.

عملکرد سبک اکسپرسیون، در تک فریم های تصویرسازی

همان طور که پیش تر ذکر شد، نزدیک ترین شیوه بیان تصویری به اکسپرسیون، در غالب تصویر سازی مهیا میشود. انتقال احساسات و عواطف ، که الزام شکل گیری این سبک است، در تصویرسازی بسیار کاربرد دارد. هر دو تاکیید به رنگ و فرم دارند.این تاکید در مجموعه ای به بهترین حالت کنار هم چیده و میشود.کتاب کودک.

در تصویرسازی کتاب کودک ،از لحاظ انتقال تخیل هنرمند و پویا کردن تخیل مخاطب کودک،استفاده از بزرگ نمایی و غلو به نیت دیده شدن و درک شده بهتر کودک، از یک جسم، تصویر سازی کتاب کودک، ضرورت ومجوز اجرا فرمت های اکسپرسیون را ، فراهم تر میکند. از آنجایی که تصویر سازی برگردان تخیل و برداشن ذهنی و نه عینی هنرمند است، ویژه ترین و فرم پذیرترین گونه تخیل، تخیل کودکان است. کودکان در دریافت و اجرا ، برای تسهیل در امر فهمیدن، تصاویر را بزرگ، اغراق شده، با رنگ های درخواست و نه لزوما حقیقی نشان میدهند، قریحه و عاطفه آنها  به اجسام توسط خودشان و دیگران، قابل استنباط است. در واقع فی ذات بی هیچ آموزش و خواستاری، با اکسپرسیون قرابت دارند. این سبک ( اکپرسیون) با استفاده از این آرایه تصویری ( تصویرسازی) در محیط تخیل کودک، بهترین خروجی را خواهد ساخت. تصویر سازی بر مبنای تکنیک های استفاده از رنگ و فرم های افراط گونه، به دریافت آسان تر و همه جانبه تر پیام، از سمت کودک نیز کمک میکند، زیرا بین دنیای درونی و سوادی کوک با هنر هنرمند، تشابه ایجاد میشود. به هم زدن مقیاس در اجزای یک تصویربزرگ نمایی های و درون مایه نمایی، ترسیم شکل های خیالی، به قصد پرورش خیال کودک و انتقال مفاهیم، درتصویر سازی کتاب کودک دیده میشود.

نتیجه

تصویرسازی به واسطه دارا بودن ابزار تلاقی میان ذهنیت هنرمند و عینیت مخاطب، قادر به برقراری ارتباط است. در این میان، اکپرسیون به دلیل مبتنی بودن بر پایه احساسات و عواطف شدید و مهیج  (قائم بر تخیل) و هم چنین استواری بر اصول ذهن گرایی ،که منجر به بهره گیری از وجوه مختلف و متفاوت( درعین حال غیر قابل رویت) از یک عنوان میشود، مناسب ترین مسیر برای تجلی این مهم است. اکسپرسیون با فرا تر رفتن از مرز های صوری بر گرفته از طبیعت و تصویر سازی با اتکا بر تخیل هنرمند موفق به ترکیبی میشود، که معانی را در شمایل صور ، تجلی میدهد. این تصاویر، برگرفته از قریحه و عاطفه، با پوششی از افراط و غلو در شکل و رنگ، از مسیر تخیل هنرمند تا صفحه نمایش، امکان بروز پیدا میکند. فضای ذهنی کودکان، زمینی حاصلخیز و مطالبه گر برای تصویر سازی ، ب طور مخصوص تصویر سازی اکسپرسیون است. رویت شواهد مشابه میان سواد و سلیقه هنرمند اکپرسیون و با کوکان، صحه ای بر این امر است.

منبع